مطالعه رویکرد نقد ادبی روانکاوانه

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 133

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ABUCONPA09_090

تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1402

چکیده مقاله:

در بررسی شیوه نقد روانشناسانه به عنوان یکی از مهم ترین سبکهای نقد ادبی با کار دشواری روبه رو هستیم؛ چراکه این نوع نقد بسیار تخصصی است و حتی اصطلاحاتی که منتقدان این شیوه به کار می برند برای بسیاری از مخاطبان عادی غریب و تا حدی نامفهوم می باشد که در این راه آگاهی از نظریات و اصطلاحات زیگموند فروید بسیار مهم است.تحلیل روانشناختی البته در کنار دیگر شیوه های نقد، می تواند سرنخهای بسیاری را برای فهمیدن و حل مسائل و معماهای یک اثر در اختیارمان قرار دهد، چراکه درست است که این نوع نقد می تواند ابزاری دقیق و کامل برای خواندن کلماتی باشد که در اثر نوشته نشده و مد نظر نویسنده بوده است ولی برای پی بردن به زیبایی یک اثر و تاویل کلمات نوشته شده آن باید از نقد روانشناسانه در کنار دیگر شیوه های نقد استفاده کرد.نقد روانشناسانه گرایشهای مختلفی دارد؛ مثلا گاهی به مطالعه زندگی و شخصیت آفریننده اثر می پردازد که این امر باعث شده تا منتقدان این شیوه بر سبک روانشناسی در نقد این ایراد را بگیرند که نقد روانشناختی به هنرمند به عنوان بیمار روانی می نگرد و اثر را زاییده توهمات و مشکلات روانی او می داند. که این خود جای بحث فراوان دارد. در این پژوهش سعی شده است با روش اسنادی و کتابخانه ای به مطالعه ادبیات نقد ادبی روانکاوانه بپردازیم. در قسمت نتیجه گیری خواهد آمد: نقد روانکاوانه گونه ای از نقد ادبی است که در آن روش ها، مفاهیم، نظریه ها و فرم های به کار رفته متاثر از سنت روانکاوی است که توسط پدر روان شناسی مدرن فروید بنا نهاده شد. از همان نخستین روزهای پیدایش روانکاوی، خوانش روانکاوانه نیز در محافل ادبی مغرب زمین رایج شد و اکنون از یکی رویکردها و روش های اصلی نقد ادبی محسوب می شود. در این شیوه از نقد ادبی به متن به مثابه یک رویا می نگرند و منتقد به تاویل آن می پردازد تا به لایه های نهفته آن پی ببرد. به نقد ادبی روانکاوانه ، نقد روانشناختی نیز می گویند. تحلیل روانشناختی البته در کنار دیگر شیوه های نقد، می تواند سرنخهای بسیاری را برای فهمیدن و حل مسائل و معماهای یک اثر در اختیارمان قرار دهد، چرا که درست است که این نوع نقد می تواند ابزاری دقیق و کامل برای خواندن کلماتی باشد که در اثر نوشته نشده و مد نظر نویسنده بوده است ولی برای پی بردن به زیبایی یک اثر و تاویل کلمات نوشته شده آن باید از نقد روانشناسانه در کنار دیگر شیوه های نقد استفاده کرد.

نویسندگان

افشین شیراوند

۱- کارشناس رشته ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور واحد بروجرد