ارزیابی شاخص تحمل به آلودگی گرد و غبار دو گونه بیابانی شورپسند تاغ و قره داغ

گونه های مختلف گیاهی در معرض آلودگی گرد و غبار پتانسیل های متفاوتی از خود نشان داده و زمانی که در معرض غلظت بالای آلودگی هوا قرار گیرند ممکن است آسیب جدی ببینند. شناسایی گونه های گیاهی مناسب جهت ایجاد کمربند سبز در اطراف شهرهای مناطق خشک و بیابانی به منظور کاهش آلودگی هوا بسیار حائز اهمیت است . شاخص تحمل به آلودگی هوا یکی از شاخص های شناخته شده برای تعیین تحمل گونه های گیاهی به آلودگی است . این تحقیق با هدف بررسی اثر گرد و غبار بر روی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی دو گونه شورپسند تاغ و قرهداغ و تعیین گونه مناسب برای ایجاد کمربند سبز، بصورته آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی ؛ با دو تیمار (بدون گرد و غبار و اعمال گرد و غبار) در سه تکرار به مدت ۵ ماه و در شرایط گلخآنهای اجرا شد. به منظور بررسی اثر گرد و غبار، با استفاده از دستگاه شبیه ساز غبار بر روی نمونه ها با فاصله زمانی یک هفته ای (به میزان ۵/۱ (g/m۲/month غباردهی انجام شد. پس از اتمام دوره آزمایش ، پارامترهای آسکوربیک اسید، کلروفیل کل ، محتوی نسبی آب و pH عصاره برگ اندازهگیری و در نهایت شاخص تحمل به آلودگی هوا دو گونه محاسبه شد. نتایج نشان داد پارامتر کلروفیل کل تاغ و قرهداغ به ترتیب ۸ و ۱۹ درصد نسبت به شاهد کاهش داشت در حالیکه اسیدآسکوربیک به ترتیب ۱۰ و ۱۴ درصد و pH عصاره برگ قرهداغ ۲۹ درصد نسبت به شاهد افزایش یافت . هم چنین بیش ترین مقدار APTI ۱۵/۸ مربوط به تاغ و کم ترین مقدار APTI ۴۱/۷ مربوط به گونه قره داغ بود. با توجه به نتایج به دست آمده و علیرغم کم بودن تفاوت میان شاخص تحمل به آلودگی هوا دو گونه بررسی شده، گونه تاغ به علت شاخص تحمل بالاتر نسبت به قرهداغ می تواندگزینه مناسب برای کاشت کمربند سبز به منظور کاهش آلودگی هوا باشد.