شناسایی چالش های دانش آموزان مقطع ابتدایی در دوران پساکرونا

اجرای آموزش مجازی ، فارغ از کارایی آن در حوزه آموزش، تبعات گسترده ای با خودش به ارمغان آورده است. بعضی از خانواده ها و معلمان از این فرصت برای تامین تجهیزات مورد نیاز برای ارتقا سطح تحصیلی دانش آموز خود به نحو احسن استتفاده کردند و استفاده دانش آموزان از این فضا برای ارتقا سطح تحصیلی بسیار تاثیرگذار بود اما آمار ها نشان می دهد که مدارس ایران حدود ۲ سال به طور کامل تعطیل بوده است و بسیاری از دانش آموزان به دلیل عدم وجود امکانات از تحصیل باز ماندند. با آموزش مجازی و معضلات مربوط به این حوزه باعث میشود که چنین مسائلی زمینه سوء استفاده و انحرافات دیگر را به وجود می آورد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی چالش های دانش آموزان در پساکرونا نسبت به دوران کرونا و حتی قبلتر از آن، بود. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و به روش غیرآزمایشگاهی مقطعی انجام شد. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. جامعه پژوهش کلیه دانش آموزان و معلمان دبستان دخترانه بوستان شهر سمنان بود. با بهره گیری از روش غیرآزمایشگاهی مقطعی ، داده های حاصل از مصاحبه های انجام شده با ۱۵ نفر از دانش آموزان و معلمان دبستان بوستان سمنان، طی سه مرحله کدگذاری باز (اولیه)، محوری و گزینشی (انتخابی) شد. کدهای باز شامل ۴۶ مفهوم و کدهای محوری شامل ۱۰ مقوله عمده می باشد. تغییر سبک زندگی، دانش آموزان با مهارت های اجتماعی ضعیف، عدم وجود سواد رسانه ای، افزایش تفاوت های تعلیم و تربیتی بین دانش آموزان و عدم تمایل به حضور در مدرسه، به عنوان کد های انتخابی پژوهش حاضر، شناسایی گردید.