پیش بینی شدت علائم وسواس فکری- اجباری بر اساس سبک های دلبستگی: نقش واسطه ای اضطراب سلامت

مقدمه: اختلال وسواس جبری چهارمین اختلال روانپزشکی است که سبب کاهش کیفیت زندگی می شود. بنابراین بررسی علل شکل گیری و تداوم این علائم، مهم است. هدف اصلی این پژوهش پیش بینی علائم وسواس فکری- اجباری بر اساس سبک های دلبستگی از طریق نقش میانجی اضطراب سلامت است. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی و تحلیل مسیر بود. جامعه آماری این پژوهش شامل بزرگسالان ایرانی است که از این تعداد ۳۷۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها به صورت آنلاین با استفاده از مقیاس وسواسی ییل-براون (Y-BOCS)، سبک های دلبستگی کالینز و رید (RAAS) و مقیاس اضطراب سلامت (HAI-۱۸) جمع آوری شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و AMOS نسخه ۲۴ استفاده شد. یافته ها: بین سبک های دلبستگی ایمن (۱۰/۰-=r)، دلبستگی اضطرابی (۲۸/۰=r)، دلبستگی اجتنابی (۲۰/۰-=r) و اضطراب سلامت (۴۲/۰=r) همبستگی معنی داری (۰۱/۰p<) مشاهده شد. ) با شدت علائم وسواس همبستگی معنی داری مشاهده شد. همچنین نتایج بوت استروپ نشان می دهد که نقش واسطه ای اضطراب سلامت در رابطه بین سبک های دلبستگی ناایمن اضطرابی و اجتنابی با شدت علائم وسواس معنادار است (۰۰۱/۰=P). نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، سبک های دلبستگی اضطراب ناایمن و اجتناب ناایمن می توانند نه تنها با تعامل با اضطراب سلامت، شدت علائم وسواس را پیش بینی کنند، بلکه بر آن نیز تاثیر بگذارند.