بررسی مقایسه ای پیامدهای تغذیه معده ای زودرس و دیررس در بیماران ترومایی تحت تهویه مکانیکی در بخش مراقبت های ویژه: یک مطالعه کوهورت آینده نگر

زمینه و هدف: یکی از چالش­ های مهم در مورد تغذیه بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه، زمان شروع تغذیه گوارشی است. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه­ ای پیامدهای تغذیه معده­ ای زودرس و دیررس در بیماران ترومایی تحت تهویه مکانیکی در بخش مراقبت­ های ویژه انجام شد. روش ها: این مطالعه کوهورت آینده ­نگر در زنجان، در سال ۱۳۹۹ انجام شد. ۷۸ بیمار ترومایی تحت تهویه مکانیکی به­ صورت در دسترس انتخاب شدند. بیماران با توجه به زمان تغذیه در دو گروه تغذیه گوارشی زودرس و دیررس قرار گرفتند. در این بیماران متغیرهای پیامد، حجم باقیمانده معده (در طی پنج روز)  پنومونی آسپیراسیون (روز اول، سوم و پنجم) و شاخص­ های تغذیه­ ای آزمایشگاهی (روزهای اول، سوم، پنجم و دهم) مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ­ها با استفاده از نرم ­افزار SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج آنالیز واریانس در اندازه­ گیری­ های مکرر نشان داد میزان حجم باقیمانده معده در گروه تغدیه زودرس (۰) به ­طور معناداری پایین ­تر از گروه تغذیه دیررس (۳۲/۲۸±۱۱/۴۲) بود (۰/۰۰۱>P < /span>). میزان وقوع پنومونی با آزمون کوکران­ کیو در بین دو گروه اختلاف معنادار آماری نشان نداد (۰/۰۵

). مقایسه شاخص­ های آزمایشگاهی با آنالیز واریانس در اندازه­ گیری­ های مکرر نشان داد، که پروتیین توتال و کلسیم در گروه تغذیه دیررس افرایش معنادار آماری داشت، همچنین فسفر، منیزیم و لنفوسیت در گروه تغذیه زودرس افزایش معنادار آماری نشان داد (۰/۰۵

). هر چند این شاخص­ ها از نظر بالینی تفاوت معناداری بین دو گروه نداشتند. نتایج مدل رگرسیون چندگانه گام به گام نشان داد که شدت بیماری در پیش ­بینی میزان شاخص­ های آزمایشگاهی پروتیین توتال، کلسیم، لنفوسیت و فسفر و سطح هوشیاری در پیش­ بینی شاخص منیزیم نقش داشتند. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر تغذیه زودرس بر حجم باقیمانده معده، شروع تغذیه زودرس در بیماران ترومایی توصیه می ­شود.