طراحی و ساخت داربست هیبرید چاپ سه بعدی پلی کاپرولاکتون/پلی لاکتیک کو گلایکولیک اسید حاوی نانوذرات آلژینات به منظور به کارگیری در مهندسی بافت غضروف

مهم ترین راهبرد در مهندسی بافت، ارتباط بین سه جزء زیست ماده، یاخته های زنده و مولکول های فعال زیستی به منظور ساخت محیط های نسخه برداری شده از شرایط بافت آسیب دیده و سپس ترویج بافت با هدف ترمیم و بازسازی است. برای اثرگذاری بالینی، این محیط ها باید تا حد امکان ویژگی های اصلی ماتریس خارج یاخته ای (ECM) را در مقیاس یاخته ای تکرار کنند. مهندسی بافت توانسته است داربست های هیبریدی را برای حمایت از بازسازی بافت غضروف با استفاده از روش های چاپ سه بعدی طراحی کند. در این مطالعه، داربست های سه بعدی با استفاده از پلی کاپرولاکتون/پلی لاکتیک کو گلیکولیک اسید (PCL/PLGA) موردتایید FDA طراحی شدند. در ادامه، نانوذرات آلژینات با غلظت های ۴۰ و ۴۵ (درصدوزنی)، به منظور بهبود چاپ پذیری، خواص مکانیکی و بررسی زیست سازگاری داربست ها، به جوهر زیستی اضافه شد. درنهایت، داربست های چاپ سه بعدی ، براساس خواص مکانیکی، میزان آب دوستی سطح، میزان جذب آب، زیست تخریب پذیری، ریخت شناسی سطوح و میزان مانایی یاخته ای ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که افزایش درصد نانوذرات آلژینات در جوهر زیستی سبب افزایش درصد تخلخل ها، آب دوستی سطح، افزایش خواص مکانیکی، مانایی یاخته و قابلیت چاپ پذیری می شود. همچنین، نتایج نشان داد که جذب آب و مدول فشاری در داربست های PCL/PLGA چاپ سه بعدی حاوی ۴۵ درصد نانوذرات آلژینات، بهینه تر از گروه های دیگر است و این جوهر زیستی می تواند در چاپ سه بعدی داربست های به کاررفته برای رفع نواقص مهندسی بافت استفاده شود.