بررسی عملکرد لرزه ای سازه های بلند با سیستم قاب مهار بندی شده واگرا با پیوند قائم جفت و افقی و قاب مهاربندی شده همگرا شکل پذیر ویژه

در سال های اخیر روش های نوینی تحت عنوان روش های طراحی بر اساس عملکرد برای رسیدن به یک سطح خسارت قابل قبول در برابر زلزله طرح پیشنهاد شده است. در روش طراحی مستقیم بر مبنای تغییرمکان که یکی از روش های طراحی بر مبنای عملکرد می باشد، ابتدا جابجایی حداکثر متناسب با سطح عملکرد مورد نظر انتخاب می گردد و با استفاده از این جابجایی و یک روند خلاقانه، برش پایه طراحی غیرخطی و در نهایت تلاش های طراحی اعضای سازه ای ساختمان به دست می آید. بدین ترتیب که با فرض یک سیستم یک درجه آزادی معادل به جای سیستم سازه ای مورد نظر و بدست آوردن پارامترهای مربوط به آن (سختی کاهش یافته و میرایی هیسترزیس)، نیروی برش پایه طراحی نظیر سطح عملکرد مورد نظر با فرض رفتار غیرخطی سازه تخمین زده می شود. سپس برش پایه طراحی بدست آمده در سازه اصلی توزیع شده و تحلیل سازه انجام می شود.هدف از این پژوهش بررسی عملکرد لرزه ای سازه های بلند با سیستم قاب مهار بندی شده واگرا با پیوند قائم جفت و افقی و قاب مهاربندی شده همگرا شکل پذیر ویژه می باشد. باتوجه به مطالب فصل گذشته در خصوص جذب انرژی سه سازه مورد بررسی مشاهده می شود که در حالت مهاربند همگرا (مدل ۱ ) نسبت به مدل مهاربند واگرا با پیوند افقی (مدل ۲ ) به میزان ۳۱ درصد افزایش و نسبت به مدل مهاربند واگرا باپیوند قائم جفت به حدود ۲۰ درصد افزایش داشته است.