لاک و مساله معیار

در ادبیات مربوط به مساله معیار جان لاک را روش­گرا معرفی می­کنند: کسی که معیار معرفت را بر مصادیق آن مقدم دانسته و باور دارد بر اساس معیار معرفت می­توان مصادیقی را از آن یافت. با این حال، هیچ تحقیق مستقلی در اثبات این اسناد صورت نگرفته است. این یعنی، مستقلا استدلال­ها و شواهدی که موید روش­گرایی لاک است، ارائه و بررسی نشده­اند. مقاله پیش رو به همین امر توجه دارد. از این رو، نویسنده پس از بررسی اجمالی مساله معیار و پیشینه آن، دلایل و شواهدی له روش­گرا بودن لاک ارائه می کند که عبارتند از استدلال بر پایه انکار معرفت فطری (NIKA)، استدلال بر پایه لوح سفید (TRA) و استدلال بر پایه رد اقتدارگرایی معرفتی. سپس، از چند و چون روش­گرایی او و در واقع، نوع نگاه لاک به معیار معرفت بحث می­شود. در ضمن این بحث، بررسی می­شود که آیا لاک معیار معرفت را ناظر به حصول معرفت می­داند یا توجیه. سپس، از این سخن می­گوییم که چنان­چه معیار معرفت در نظر لاک ناظر به حصول معرفت باشد، آیا باید معرفت­شناسی او را طبیعی­شده قلمداد کرد؛ و اگر بله، بحث از تقدم معیار معرفت بر مصادیق آن، که بحثی هنجاری­ست، چه جایگاهی نزد لاک دارد.