بررسی تاثیر مداخلات آموزشی بر مراقبت از بینایی در بیماران

چکیده :زمینه و هدف: اختلالات بینایی یکی از معضلات مهم بهداشتی است که بار مالی عظیم و از دست رفتن بهره وری را به همراه دارد. بررسی مداخلات آموزشی از نظر محتوا، روش های آموزشی و تاثیرآن به منظور یافتن شکاف های اطلاعاتی در این حوزه ضروری به نظر می رسد.روش بررسی: این مطالعه بدنبال پاسخ به این سوال بود که با تمرکز بر سطوح پیشگیری در حوزه مراقبت بینایی مطالعات مداخله ای آموزش به بیمارمبتنی بر چه روش هایی بوده است؟ با استفاده از عبارات جستجو مربوط بهPICO مانندeye disease, Patient education از پایگاه های,PubMed,Scopus,Web of Science Google Scholar,irandoc, medlib, Magiran, SID برای جستجو استفاده شد.معیار ورود، مطالعات کارآزمایی بالینی در حوزه مراقبت از بینایی با هرنوع مداخله آموزشی از سال ۲۰۰۴تا ۲۰۲۱ بود.یافته ها: این مطالعه مروری با استفاده از بیانیه PRISMAتنظیم و از مجموع ۷۸۹۸ مطالعه ۱۴ مطالعه انتخاب شد. ۱۳مطالعه درسطح پیشگیری سطح ۲ و ۳ و با تمرکز بیماری رتینوپاتی دیابتی، کاتاراکت و گلوکوم بود. یک مطالعه درسطح اول پیشگیری و یک مطالعه در خصوص آموزش مراقبت قبل از عمل یافت شد. در شیوه آموزشی، تنها یک مطالعه مبتنی بر تئوری های آموزش یافت شدو بقیه شامل آموزش چهره به چهره، مشاوره فردی،گروهی و شیوه چند رسانه ای بود.نتیجه گیری: آموزش بیماران مبتلا به اختلال بینایی، بخشی جدایی ناپذیر و یکی از مداخلات مهم بهداشتی است.بررسی محتوا و شیوه های آموزشی می تواند در ارائه بهتر و موثر برنامه های آموزشی کمک کند. با توجه به بررسی انجام شده، مداخلات آموزشی در مراقبت از بینایی به خصوص در سطح اول پیشگیری محدود و ضروری به نظر می رسد.