اثربخشی درمان هیپوونتیلاسیون بر بازداری هیجانی و سوگیری توجه دانش آموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان هیپوونتیلاسیون بر بازداری­هیجانی و سوگیری توجه  دانش ­آموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شد. روش­ها: این مطالعه نیمه­آزمایشی با استفاده از طرح پیش ­آزمون و پس ­آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش ­آموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود که به مرکز جامع سلامت سیدحاتمی شهر اردبیل در سال ۱۳۹۸ مراجعه کرده بودند، ۳۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه  برابر آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایشی طی ۴ هفته تحت درمان هیپوونتیلاسیون قرار گرفت، و در این مدت بر گروه گواه، هیچ مداخله­ ی اعمال نشد. برای جمع آوری داده ها از نرم افزار دات­پروب و پرسشنامه بازداری هیجان مورد استفاده قرار گرفت. داده ­ها با استفاده از روش­های آماری توصیفی و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: نتایج به دست آمده از مقایسه پس­آزمون دو گروه نشان داد که نمرات پس­آزمون سوگیری توجه و بازداری هیچان گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی­داری داشت (۰۱/۰=P). نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهند که درمان هیپوونتیلاسیون موجب کاهش نمرات بازداری­هیجانی و سوگیری توجه دانش­آموزان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر می شود.