الزامات پیاده سازی تدارکات یکپارچه در ماموریت های برون مرزی نداجا

با پیشرفت فناوری مفهوم لجستیک تغییرات گسترده ای را تجربه کرد. لجستیک سنتی به دلایلی همچون اندازه گیری عملکرد ضعیف و سنتی، عدم به کارگیری مطلوب از فناوری اطلاعات و...دیگر جوابگوی نیازمندی مشتریان نبود بنابراین به سمت یکپارچگی کارکردها و فرآیندها پیش رفت. با افزایش حوزه ماموریت نیروی دریایی، مدت زمان ماموریت دریانوردی نیز افزایش یافت، لیکن تغییری در نحوه پشتیبانی از یگان های شناور سطحی حاصل نشد. از مشکلات عمده تدارکات فعلی، زمان­بر بودن آماده سازی یگان های شناور جهت اعزام به ماموریت برون مرزی می­باشد. پژوهش حاضر به روش توصیفی و با رویکرد آمیخته تدوین گردیده و به منظور تبیین الزامات پیاده سازی سامانه تدارکات یکپارچه در ماموریت های برون مرزی ندا جا انجام شده است. جامعه آماری شامل ۱۴۵ نفر از کلیه صاحب نظران حوزه تدارکات که سابقه خدمت در یگان شناور را داشته و حداقل مدرک کارشناسی و ۲۰ سال سابقه خدمت دارند. از مصاحبه، پرسشنامه و مطالعات کتابخانه ای به عنوان ابزار جمع آوری داده ها استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که به منظور یکپارچه سازی تدارکات یگان های شناور، بایستی موانع یکپارچه سازی حذف و اصل لجستیک یکپارچه در تمام یا بخش ­های اصلی آن رعایت گردد که عبارت اند از؛ اصلاح ساختار سازمانی تدارکات از وظیفه ای به فرآیند گرایی، تعریف دقیق کلیه اجزاء تدارکات، حذف اجزاء و فعالیت های تکراری، همگرایی در اهداف توسط سطوح مدیریت راهبردی، ایجاد تعامل موثر بین کلیه اجزاء، دسترسی کلیه اجزاء به آنچه از مواد و اطلاعات نیاز دارند، ایجاد بانک اطلاعاتی جامع، درک محدودیت های سایر اجزاء، هماهنگی کامل بین جریان اطلاعات و مواد در طول زنجیره تدارکات و کلیه اطلاعات موجود در بخش های مختلف سازمان دارای یک قالب مشخص باشند.