تدوین مدل نظمجویی شناختی هیجان براساس مولفههای خداپنداره، خودپنداره و سبکهای دلبستگی با میانجیگری نیرومندی من
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 171
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SIP-17-32_004
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402
چکیده مقاله:
هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مدل ساختاری پیشبینی نظمجویی شناختی هیجان براساس خداپنداره−خودپنداره، سبکهای دلبستگی با میانجیگری نیرومندی من صورت گرفت. روش: روش این پژوهش همبستگی مبتنی بر روابط ساختاری (تحلیل مسیر) میباشد. شرکتکنندگان شامل ۲۵۰ نفر از دانشجویان دانشگاه تهران و شاهد که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه خداپنداره−خودپنداره برای مداخلات معنوی جانبزرگی، پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید، پرسشنامه نظمجویی شناختی هیجان گارنفسکی و پرسشنامه نیرومندی من مارکستروم بود. دادههای حاصله با استفاده از نرمافزار SPSS-۲۶ و لیزرل مورد تجزیه و تحیل قرار گرفت. نتائج: نتائج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد که مدل مفهومی اولیه مفروض اولیه برازش مطلوب را نداشت و مسیرهای خداپنداشت و دلبستگی اجتنابی معنادار نشد. بعد از حذف این مسیرها، مدل اصلاح شده برازش مطلوب پیدا کرد. مدل اصلاح شده به این شکل است که خودپنداره، خودپنداشت و سبک دلبستگی دوسوگرا با میانجیگری نیرومندی من توانستند نظمجویی انطباقی و غیرانطباقی شناختی هیجان را پیشبینی کنند. همچنین خداپنداره و سبک دلبستگی ایمن، توانستند بدون میانجیگری نیرومندی من نظمجویی غیرانطباقی را پیشبینی کنند. نتیجهگیری: براساس نتائج حاصله میتوان گفت که خداپنداره در مقابل خداپنداشت در افراد بیشتر باشد، نظمجویی شناختی هیجان غیرانطباقی در آنها افزایش میدهد. همچنین دلبستگی ایمن در افراد، نظمجویی غیرانطباقی شناختی هیجان را کاهش میدهد. همچنین خودپنداره، خودپنداشت و سبک دلبستگی دوسوگرا با میانجیگری نیرومندی من، راهبرد انطباقی و غیرانطباقی نظمجویی شناختی هیجان را پیشبینی میکند. بدینسان میتوان در روابط بینفردی، موضوعات تربیتی، خانوادگی، مذهبی، معنوی و درمانی به متغیرهای یاد شده توجه نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یاور توپچی
کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی دانشگاه شاهد
رسول روشن چسلی
گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
مسعود جان بزرگی
گروه روان شناسی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :