مقایسه تاثیر خودشفابخشی با درمان شناختی رفتاری تلفیق با ذهن آگاهی بر پریشانی دیابت و کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲
محل انتشار: فصلنامه پرستاری دیابت زابل، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 119
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JDN-11-1_002
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: یکی از بیماریهای مزمن دیابت نوع ۲ است. که از عوامل روانشناختی تاثیرگذار در مدیریت آن پریشانی دیابت است. لذا هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر خودشفابخشی با درمان شناختی رفتاری تلفیق با ذهن آگاهی بر پریشانی دیابت و کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ می باشد.
روش پژوهش: این پژوهش نیمه تجربی بر روی ۶۰ نفر مبتلا به دیابت نوع ۲ که به صورت هدفمند انتخاب شده بودند انجام گرفت. افراد به طور تصادفی در دوگروه مداخله و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروههای مداخله ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) درمان شناختی رفتاری تلفیق با ذهن آگاهی و خودشفابخشی دریافت کردند. ابزار پژوهش پرسشنامه پریشانی دیابت پولونسکی و همکاران (۲۰۰۵) که دارای روایی محتوا و پایایی با آلفای کرونباخ ۰/۸۷ می باشد و تجهیزات آزمایشگاهی جهت اندازه گیری هموگلوبین گلیکوزید بود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی در نرم افزار SPSS-۲۴ تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: از بین دو شیوه مداخله فقط خودشفابخشی توانست به طور موثری سبب کاهش هموگلوبین گلیکوزیدی شود. همچنین هر دو شیوه مداخله باعث کاهش پریشانی دیابت شد ولی اثر خودشفابخشی در طول زمان ثابت باقی ماند.
نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که خودشفابخشی توانست علاوه بر پریشانی دیابت هموگلوبین گلیکوزید را هم کاهش دهد و اثر آن در طول زمان ثابت باقی ماند. پیشنهاد می شود اثر خودشفابخشی در سایر زمینه های مرتبط با دیابت بررسی شود.
کلیدواژه ها:
Diabetes distress ، Diabetes type II ، Glycosylated hemoglobin ، Mindfulness-integrated Cognitive Behavior Therapy ، Self-healing ، خودشفابخشی ، درمان شناختی رفتاری تلفیق با ذهن آگاهی ، پریشانی دیابت ، هموگلوبین گلیکوزید ، دیابت نوع ۲.
نویسندگان
فرزانه شجاعی
PhD in Health Psychology, Department of Psychology, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran
شیدا جبل عاملی
Assistant Professor, Department of Psychology, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran
زهره لطیفی
Associate Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran
منصور سیاوش
Professor of Endocrinology and Metabolism, Isfahan Endocrine and Metabolism Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :