تاثیر تمرین مقاومتی بر عملکرد اندوتلیال در بزرگسالان سالمند و جوان با بیماری های مزمن و سالم: مروری نظام مند و فراتحلیل

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 151

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_OEPPA-16-2_010

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: اختلال در عملکرد اندوتلیال نقش مهمی در توسعه بیماری های قلبی- عروقی ایفا می کند. تمرینات ورزشی ممکن است به بهبود عملکرد اندوتلیال منجر شود. با این همه تاثیر تمرین مقاومتی بر عملکرد اندوتلیال به وضوح شناخته نشده است. افزون بر این سن و وضعیت سلامت افراد نیز ممکن است در عملکرد اندوتلیال نقش داشته باشد که این عوامل نیز در پاسخ اندوتلیال به تمرین مقاومتی بررسی نشده است. ازاین رو هدف فراتحلیل حاضر بررسی تاثیر تمرین مقاومتی بر عملکرد اندوتلیال در بزرگسالان سالمند و جوان دارای بیماری های مزمن و سالم است.مواد و روش ها: جست وجو در پایگاه های اطلاعاتی اصلی شامل پاب مد و وب او ساینس تا تاریخ ۲۳ دی ۱۴۰۱ (۱۳ ژانویه ۲۰۲۳) برای مطالعات تمرین مقاومتی بر روی شاخص FMD صورت گرفت. معیارهای ورود به پژوهش شامل مطالعات دارای گروه تمرین ورزشی، آزمودنی انسان با میانگین سن بزرگ تر از ۱۸ سال، اندازه گیری عملکرد اندوتلیال با استفاده از FMD و چاپ شده در نشریه های انگلیسی زبان بود. تفاوت میانگین وزنی (WMD) و فاصله اطمینان ۹۵ درصد با استفاده از نرم افزار CMA۲ به منظور تعیین اندازه اثر استفاده شد. سطح ناهمگونی با استفاده از آزمون I۲ و سوگیری انتشار نیز با آزمون Egger بررسی شد. همچنین تحلیل زیرگروهی برای سن (بزرگسال سالمند شامل افراد بالای ۵۰ سال و بزرگسالان جوان شامل افراد کمتر از ۵۰ سال)، وضعیت سلامتی (دارای بیماری مزمن و سالم) و نوع مطالعه (تک گروهی و دوگروهی) انجام گرفت. همه تحلیل ها با استفاده نرم افزار CMA۲ انجام پذیرفت. نتایج: ۲۱ تحقیق شامل ۷۰۱ آزمودنی وارد فراتحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که تمرین مقاومتی به افزایش معناداری FMD منجر شد [۰۰۱/۰P= ،(۲۶/۱ تا ۸۸/۲CI:) ۰۷/۲]. بررسی ناهمگونی با استفاده از آزمون I۲ نشان داد که ناهمگونی معناداری وجود داشت (۰۰۱/۰, P=۹۲/۸۲I۲=)، درحالی که نتایج آزمون Egger (۷۳/۰P=) سوگیری انتشار را تایید نکرد. تحلیل زیر گروهی بر اساس سن نشان داد که تمرین مقاومتی در هر دو گروه افراد جوان [۰۰۱/۰P= ,۰۶/۲WMD:] و سالمند [۰۰۱/۰P= , ۸۷/۱WMD:] به افزایش FMD منجر می شود. همچنین تمرین مقاومتی در هر دو گروه افراد سالم [۰۰۱/۰P= ۷۷,/۱WMD:] و بیمار [۰۰۱/۰P= ,۴۰/۲WMD:] به افزایش FMD منجر می شود. افزون بر این تحلیل بر اساس نوع پژوهش نشان داد که مقادیر FMD در هر دو مطالعات تک گروهی [۰۲۹/۰P= ,۱۸/۱WMD:] و دوگروهی [۰۰۱/۰P= ۵۱,/۲WMD:] افزایش می یابد.نتیجه گیری: به طور کلی یافته های فراتحلیل حاضر نشان می دهد که تمرین مقاومتی مداخله ورزشی موثری برای بهبود عملکرد اندوتلیال است که تاثیرات مفید آن مستقل از سن و وضعیت سلامت آزمودنی ها اتفاق می افتد. ازاین رو تمرین مقاومتی باید در برنامه تمرین ورزشی بزرگسالان گنجانده شود.

نویسندگان

موسی خلفی

گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

، پژمان تقی بیک زاده بدر

گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

بهزاد آریا

گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

زهرا محمدی

گروه زیست شناسی سلولی و مولکولی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران