اثر تعدیل کننده خودشیفتگی مدیرعامل در رابطه بین مسئولیت اجتماعی در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار

در چند سال گذشته، علاقه زیادی به بررسی چگونگی تاثیرگذاری رهبران خودشیفته بر سازمانهایی که توسط آنها هدایت میشوند وجود داشته است. تحقیقات نشان داده است که رهبران خودشیفته که معمولا با تسلط اعتماد به نفس احساس ،حق جسارت بالا و همدلی پایین توصیف می شود، می توانند تاثیر مثبت یا منفی بر سازمان بگذارند. با توجه به وجود دیدگاه های موجود به آثار خودشیفتگی و عدم قطعیت در این زمینه در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر خودشیفتگی مدیران بر مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتی با در نظر گرفتن نقش استقلال هیئت مدیره پرداخته شد. برای دستیابی به اهداف ،پژوهش داده های ۱۰۹ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در قلمرو زمانی ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۸ آوری و اثر خودشیفتگی مدیر عامل بر مسئولیت پذیری اجتماعی جمع شرکتی با در نظر گرفتن نقش تعدیل گر استقلال هیئت مدیره بررسی گردید. برای گردآوری اطلاعات، از صورتهای مالیمندرج در در نرم افزار ره آورد نوین و گزارشات بورس اوراق بهادار تهران استفاده و به منظور تحلیل داده ها از نرم افزارهای Eviews استفاده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین خودشیفتگی مدیر عامل بر مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتی رابطه منفی وجود دارد و افزایش خودشیفتگی مدیر عامل منجر به کاهش مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتی میشود. همچنین، در شرایطی که نظارت بر هیئت مدیره بالاتر است افزایش خودشیفتگی مدیران منجر به گسترش مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتی میشود.