بررسی تاثیر تفکر سیستمی ، یادگیری سازمانی بر بهبود مستمر با استفاده از روش الگوی معادلات ساختاری (مطالعه موردی: شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا))

سازمانها درصدد اتخاذ شیوه های بهبود مستمر در حوزه های محصول و فرایندهای خود هستند. علاوه بر تفکر سیستمی که به طور گسترده بر استفاده از یادگیری سازمانی به منظور ارتقای توان رقابتی و عملکرد سازمان ها و در نتجه بهبود مستمر تاکید دارند و به نظر می رسد بهبود مستمر رابطه موثری با عملکرد سازمانی داشته باشد چرا که به طور مستمر به بهبود فعالیت ها و رویه های سازمانی منجر می شود. پژوهش حاضر با هدفهبررسی تاثیر تفکر سیستمی و یادگیری سازمانی بر بهبود مستمر با استفاده از روش الگوی معادلات ساختاریهدر شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا) انجام گردید. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، با توجه به ماهیت آن توصیفی، و از نظر روش پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل تعدادی کارشناسان و خبرگان شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی (شستا) می باشد که از این میان تعداد ۷۶ نفر بطور تصادفی انتخاب شده و به پرسشنامه پاسخ دادند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه های تفکر سیستمی مدل استاندارد گلدمن (دارای پنج مولفه ی سلسله مراتب سازمانی، هم پایانی و چندپایانی، وابستگی اجزا، عوامل محیطی و کلی نگری)، پرسشنامه یادگیری سازمانی نیفه (۲۰۰۱)، (دارای چهار مولفه ی مهارت های فردی و ذهنی، چشم انداز مشترک، یادگیری تیمی، تفکر سیستمی) و پرسشنامه استاندارد بهبود مستمر طبقه بندی هیل و وینلیکسون (شامل سه مولفه ی گرایش به مشتری، گرایش به فرایند، بهبود مستمر در حوزه محصول و فرایند) استفاده گردید. برای امتیازدهی سوالات در پرسشنامه ها، طیف ۵ گزینه ای لیکرت، مورد استفاده قرار گرفت. در تحقیق حاضر به منظور انجام آمار توصیفی از نرم افزار SPSS ۲۵ و برای آمار استنباطی (تحلیل فرضیه و بررسی روابط بین متغیرها از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری ((SEM) از نرم افزار LISREL ۸.۸۰ استفاده شده است. نتیجه بررسی فرضیه نشان می دهد که بین تفکر سیستمی و یادگیری سازمانی و بهبود مستمر در سازمان رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد و سازمانی که کارکنان آن از سطوح بالاتری از تفکر سیستمی برخوردار بوده اند عملکرد آن سازمان نیز در ارزیابی مطلوبتر بوده و دارای بهبود مستمر می باشند.