روش مبتنی بر توپوگرافی در محاسبه و تحلیل انرژی تابشی خورشید (مطالعه موردی: کوه بزمان جنوب شرق ایران)

انرژی تابشی مهم ترین انرژی ورودی به تمام سیستم ها از جمله سیستم های ژئومورفیک زمین است. محاسبه انرژی تابشی از طریق معادلاتمختلف انجام می شود. در این تحقیق از مدل مورفوردیشن برای مدلسازی سطوح ناهموار و تداخل توپوگرافی زمین و ارتباط آن با توزیع انرژیتابشی استفاده شده است. تابش کلی، مستقیم، پراکنده و مدت زمان تابش از طریق روزهای خاص (اعتدال، انقلاب تابستانی و زمستانی) وهمچنین برای یک سال کامل محاسبه می شود. نقشه های تابشی برای هر حالت به دست آمد و سپس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.همبستگی بین تابش و عوامل توپوگرافی مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که ارتفاع و شیب بالا منجر به واریانسبالایی از مقادیر تابش در همه انواع تابش می شود. در زمستان که ارتفاع خورشید کمتر از سایر فصول است، تغییرات تابش بیشتر از سایر فصولاست. در طول روزهای زمستان، تشعشعات بین اراضی شمال و جنوب افزایش می یابد. تابش پراکنده تقریبا هیچ ارتباطی با عوامل توپوگرافی ومتغیر ندارد، از سوی دیگر تابش مستقیم و سراسری ارتباط بیشتری با تغییرات توپوگرافی و مورفولوژیکی دارند.