بررسی ارتباط بین برخی شاخص های آنتروپومتریک با آزمون های آمادگی جسمانی و پایداری ناحیه مرکزی تنه در دانش آموزان دختر ۱۰-۹ ساله

هدف: آگاهی از ارتباط ویژگی های آنتروپومتریکی با عناصر آمادگی جسمانی و بررسی پایداری ناحیه مرکزی تنه در دانش آموزان ابتدایی به مربیان و خانواده های آن ها در جهت شناسایی استعدادهای ورزشی و همچنین میزان وقوع آسیب های عضلانی اسکلتی که برخی از آن ها قابل اصلاح و پیشگیری هستند کمک می کند. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین برخی شاخص های آنتروپومتریک با آزمون های آمادگی جسمانی و پایداری ناحیه مرکزی تنه در دانش آموزان دختر دوره ی ابتدایی است. روش پژو.هش حاضر از نوع توصیفی همبستگی و از نظر نوع هدف کاربردی بود که جامعه ی مورد مطالعه آ ن را دانش آموزان دختر ۹،۱۰ ساله ی شهر تبریز تشکیل دادند. ۳۰ نفر دانش آموز به-صورت داوطلبانه مورد ارزیابی قرار گرفتند اندازه های آنتروپومتریک شامل قد، وزن، طول دست و طول پا و آزمون های آمادگی جسمانی شامل درازونشست، پلانک، تعادل ایستاو انعطاف کمر بود. در تحلیل داده های آماری از روش شاپیروویلک برای توزیع طبیعی داده ها و از ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزارSPSS۱۹ برای تعیین ارتباط بین این ویژگی های آنتروپومتریکی با آزمون های آمادگی جسمانی استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد میان آزمون پلانک و وزن رابطه معنی دار (P=۰.۰۱) وجود دارد اما بین دیگر شاخص های آنتروپومتریک با آزمون های آمادگی جسمانی رابطه معنی داری یافت نشد.( p<۰.۰۵) به نظر می رسد وزن می تواند از عوامل مهم محدودیت اجرای پروتکل پلانک در دانش آموزان باشد. در نتیجه کنترل وزن به منظور افزایش استقامت عضلانی تنه، کاهش ضعف در عضلات ناحیه مرکزی و در نهایت جلوگیری از بروز کمر درد که امری نسبتا شایع می باشد در دانش آموزان ضروری است.