بررسی تاثیر توده زیستی اسپیرولیناپلاتنسی سبر باکتریهای اسید لاکتیک

جلبک اسپیرولینا و باکتریهای اسید لاکتیک که از نظر علوم تغذیه موجوداتی بسیار مفید و سرشار از ترکیبات ضروری برای بدن هستند کاربردهای وسیعی در درمان برخی بیماریها داشته و مصرف مرتب آن توصیه شده است . اما ترکیب این دو ماده حیاتی زنده آیا امکان پذیر بوده و منجر به کاهش یا افزایش خواص یکدیگر نمیگردد؟ این مقاله قصد دارد به این پرسش بپردازد. تعیین تاثیر توده زیستی اسپیرولیناپلاتنسیس بر باکتریهای اسید لاکتیک این مطالعه مروری بوده و از طریق جمع آوری آخرین یافته های پژوهشی مندرج در ژورنالهای معتبر مرتبط با موضوع انجام پذیرفته است.اسپیرولینا یکی از انواع جلبکهای میکروسکوپیک سبز- آبی است ه ک متعلق به سیانوباکتریها می باشد .حاوی اسیدهای آمینه گوناگونی است و پروتئینهای آن کیفیت بالایی دارد . شامل انواع ویتامینهای A ,B2 ,B6, B8 ,B12 ,E ,K و عناصری مانند کلسیم و آهن بوده و محتوای آنتی اکسیدانی بالایی دارد . همچنین حاوی اسیدهای چرب غیر اشباع است. اثرات ضدویروسی، ضدتوموری و ضد التهابی داشته و باعث کاهش سطح چربی خون ، کاهش قند خون و کاهش وزن می شود، بهبود زخم را تسریع کرده و اثرات درمانی بسیار گسترده ای دارد. به همین دلیل به عنوان یک غذا- دارو شناخته می شود. این جلبک به دلیل ترکیبات سلولی خاص تاثیرات مثبتی بر پروبیوتیک ها دارد . پروبیوتیک ها دسته ای از باکتری های اسید لا کتیک هستند که تعادلی بین میکروارگانیسم های مفید و مضر در دستگاه گوارش برقرار کرده ، خواص سلامت بخشی مانند پیشگیری از اسهال ، یبوست ، کمک به بازسازی مجدد فلور روده پس از تجویز آنتی بیوتیک ، بهبود عدم تحمل لاکتوز ، کاهش سطح کلسترول خون ، تحریک و تقویت سیستم ایمنی و دفاع در برابر سرطان داشته و به طور وسیعی در صنعت لبنیات به کار می روند . قابلیت زنده مانی پروبیوتیک ها طی نگهداری از مهمترین چالش های تولید فرآورده های پروبیوتیکی می باشد . بقای سویه ها در محصولات به عوامل مختلفی از جمله pH ،نگهدارنده ها و مهارکننده های رشد بستگی دارد. بعضی از محصولات ناشی از متابولیسم باکتری های اسید لاکتیک آغازگر مثل دی استیل ، استالدهید و اسید لاکتیک باعث کاهش قابلیت زنده مانی بعضی از پروبیوتیک ه ای افزوده شده به محیط می شوند . مجاورت اسپیرولینا با پروبیوتیک ها به دلیل pH قلیایی ، ترکیبات موثره مانند آدنین ، هیپوگزانتین و اسید آمینه های آزاد وخواص پری بیوتیکی می تواند باعث تحریک رشد ، کنترل pH، افزایش قابلیت زنده مانی و تولید اسید پروبیوتیک ها شود . هم جلبک و هم پروبیوتیک هر دو جزء غذاهای فراویژه هستند ، بنابراین مجاورت آ نها با هم باعث افزایش دو چندان ارزش تغذیه ای ودرمانی آنها می شود.