مقایسه ۱۲ هفته نرمش صبحگاهی توام با موسیقی و بدون موسیقی بر میزان انگیزه پیشرفت تحصیلی، کیفیت خواب و شاخص توده بدنی دانش آموزان چاق

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه مقایسه ۱۲ هفته تمرینات صبحگاهی توام با موسیقی و بدون موسیقی بر میزان انگیزه پیشرفت تحصیلی، کیفیت خواب و شاخص توده بدنی دانش آموزان چاق بود.مواد و روش ها: مطالعه کاربردی حاضر به صورت نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بر روی ۳۰ نفر از دانش آموزان پسر چاق مقطع ابتدایی شهرستان بجنورد طی سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ انجام شد. آزمودنی ها به صورت هدفمند از جامعه در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه پیتزبورگ برای کیفیت خواب و از پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی و همچنین محاسبه نسبت قد به وزن برای سنجش ترکیب بدنی استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و روش آمار استنباطی (آزمون شاپیروویلک، t همبسته، t مستقل و...) استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد، اثر نرمش صبحگاهی به همراه موسیقی بر انگیزه پیشرفت تحصیلی، کیفیت خواب و شاخص توده بدنی دانش آموزان دارای رابطه معنی داری بود اما نتایج تحقیق در گروه نرمش صبحگاهی بدون موسیقی نشان داد که نرمش صبحگاهی بدون موسیقی فقط بر شاخص توده بدنی دانش آموزان تاثیر معنی داری داشت و بر روی انگیزه پیشرفت تحصیلی و کیفیت خواب آن ها تاثیر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که نرمش صبحگاهی به همراه موسیقی باعث بهبود در پیشرفت تحصیلی و کیفیت خواب دانش آموزان می شود و از طرفی منجر به کاهش شاخص توده بدنی آن ها و حفظ سلامتی می گردد لذا توصیه می شود تا در هنگام اجرای نرمش صبحگاهی در مدارس از موسیقی استفاده گردد.