مدل رگرسیونی ارتباط توسعه قابلیت های فردی و سلامت روان با تاکید بر دانش آفرینی در معلمان تربیت بدنی شهر بیرجند

هدف این پژوهش مدل رگرسیونی ارتباط توسعه قابلیت های فردی و سلامت روان با تاکید بر دانش آفرینی در معلمان تربیت بدنی شهر بیرجند می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل تمامی معلمان تربیت بدنی شهر بیرجند؛ شامل ۱۱۲ نفر بودند. به علت محدود بودن جامعه، نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه توسعه قابلیت های فردی نیکرسون ایربای (۱۹۹۸)، پرسشنامه دانش آفرینی لاوسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (۱۹۷۲) استفاده شده است. روایی صوری پرسشنامه ها با استفاده از نظرات اساتید راهنما، مشاور، استادان و ۱۲ تن از صاحب نظران موضوعی مورد تایید قرار گرفت و برای سنجش اعتبار پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ برای هر سه پرسشنامه به ترتیب ۰/۷۴، ۰/۷۶ و ۰/۸۴ به دست آمد. یافته های تحقیق نشان داد بین توسعه قابلیت های فردی، سلامت روان و دانش آفرینی در معلمان تربیت بدنی شهر بیرجند ارتباط معنادار و مثبت می باشد. همچنین توسعه قابلیت های فردی ۲۴ درصد از تغییرات واریانس سلامت روان و ۳۶ درصد واریانس دانش آفرینی را تبیین کند. درنتیجه با توجه به جایگاه معلمان، انجام اقداماتی برای بهبود وضعیت زندگی مناسب تر برای معلمان و رفع مشکلات آن ها لازم است و می طلبد و توجه به خواسته های معلمان و شناخت فاکتورهای استرس زا و حمایت های اجتماعی معلمان توسط مسئولین امر در جامعه پیش از بیش مورد توجه قرار گیرد که این امر سبب افزایش اعتماد اجتماعی، منزلت اجتماعی و بالا رفتن سلامت روان معلمان می گردد.