قاچاق کالای سلامت محور؛ چالشها و بایسته های جرم انگاری در حقوق ایران

قاچاق کالاهای سلامت محور به کالاهایی اطلاق میگردد که به صورت غیر قانونی و بدون داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی وارد کشور شده و عرضه می گردد. هدف، جرم انگاری مستقل برای قاچاق این نوع کالا که به دلیل طیف گسترده و حجم زیان دیدگان در دسته جرایم علیه سلامت قرار میگیرد نوشتار حاضر با ماهیت توصیفی - تحلیلی بر پایه مطالعات کتابخانه ای استوار است. پیشنهاد مقاله تعریف کالای سلامت محور و جرم انگاری و سیاست تقنینی نظام حقوقی ایران در مورد آن ها است. در سطح بین المللی هم راهبردها و تدابیر مختلفی برای مبارزه موثر با پدیده قاچاق کالاهای سلامت محور مورد توجه قرار گرفته است که از مهمترین آنها جرم انگاری رفتار مزبور است. در ایران اولین قانون صالح « قانون مربوط به مقررات امور پزشکی دارویی مواد خوردنی و آشامیدنی » مصوب سال ۱۳۳۴ با اصلاحات و الحاقات بعدی است. از آنجا که سطح آگاهی مردم در خصوص کالاهای قاچاق محدود به کالاهای ممنوعه مثل مواد مخدر الکل و غیره است لذا قاچاق بودن کالاهای سلامت محور برای اکثر مردم قابل لمس .نیست موضوعاتی مثل حق بر تامین امنیت و سلامت مواد غذایی بهداشتی و دارویی مصرف کنندگان و اثرات بسیار نامطلوب جسمی و جانی مترتب بر مصرف این نوع کالاها که به صورت قاچاق وارد میشوند ضرورت اتخاذ سیاست کیفری در قبال قاچاق کالاهای سلامت محور را نمایان می کند