سنجش سبک های مختلف یادگیری بر عملکرد دانشجویان گروه معماری در آموزش مجازی

پیشینه و اهداف: آشنایی با تفاوت­ های فرآیند یادگیری در میان دانشجویان یکی از عوامل مهم در توسعه و بهبود امر آموزش است. بررسی سبک­های یادگیری در میان دانشجویان، از جمله مواردی است که می­ توان از آن به منظور ارتقاء کیفیت آموزش به خصوص در حوزه آموزش­های مجازی بهره برد. یکی از موضوعاتی که ممکن است در حوزه آموزش مجازی نادیده گرفته شود، تفاوت­های یادگیری در بین دانشجویان است. سبک یادگیری مشخصه ­ای است که تعیین می کند دانشجو چگونه یاد می­ گیرد و چگونه دوست دارد یاد بگیرد. عدم توجه به تفاوت سبک­های یادگیری دانشجویان به­ ویژه در آموزش­های مجازی که در آن مدرس ارتباط دیداری و حضوری چندانی با دانشجویان ندارد، گاه منجر به عدم انتقال کامل مفاهیم آموزشی می­شود. با توجه به اهمیت چگونگی برگزاری دروس در یادگیری الکترونیکی، در این مقاله سعی بر آن است تا با استفاده از تقسیم­بندی­های چهارگانه سبک یادگیری کلب، عملکرد دانشجویان در دروس مختلف رشته معماری مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. بررسی سبک های مختلف یادگیری دانش آموزان، می تواند برای ارتقاء کیفیت آموزشی و یادگیری بهتر دانش آموزان به ویژه در آموزش مجازی مفید باشد. روش ها: پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی بوده و در زمان برگزاری فرآیند یادگیری الکترونیکی انجام شده است. این پژوهش بر روی ۴۸ نفر از دانشجویان ترم اول از مقاطع کاردانی رشته معماری و معماری داخلی و کارشناسی رشته معماری صورت گرفته است. شروع به تحصیل این دانشجویان به صورت مجازی بوده است. انتخاب دروس نیز به گونه­ای بوده است که توزیع مناسبی از دروس عملی، نظری و عملی­-نظری صورت گیرد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار  spss۲۳استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان می­دهد که دانشجویان رشته معماری در مقاطع کاردانی و کارشناسی جامعه آماری مورد نظر، بیشتر دارای سبک یادگیری انطباق­دهنده با حداکثر میزان ۳۹.۶% در مقطع کارشناسی می ­باشند. از طرفی دانشجویان رشته معماری داخلی بیشتر دارای سبک یادگیری همگرا با حداکثر میزان ۲۵% بوده­اند. کمترین سبک یادگیری که دانشجویان از آن بهره می­ بردند سبک یادگیری جذب ­کننده با میزان ۱۴.۶% بوده است. همچنین مطالعات نشان می ­دهد که بین رشته و مقطع تحصیلی دانشجویان با عملکرد ایشان ارتباط معناداری وجود ندارد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از آن است که رفتار غالب دانشجویان نمونه آماری مورد نظر در رشته معماری از نوع انطباق ­یابنده بوده است. همچنین نتایج نشان می ­دهد، تفاوت معناداری بین سبک­های مختلف یادگیری و عملکرد دانشجویان در مقاطع (کاردانی و کارشناسی) و واحدهای مختلف درسی (شامل نظری، عملی و نظری-عملی) وجود ندارد. در سبک یادگیری انطباق­ یابنده، فراگیران تمایل بیشتری به انجام آزمایش و عملی نمودن آموخته­ های خود دارند. این نتیجه از آن جهت حائز اهمیت است که ماهیت رشته معماری به خصوص در دانشگاه فنی و حرفه ­ای که رسالتی مهارت محور دارد، مستلزم کار عملی و نقش فعال دانشجویان در فرآیند آزمایش آموخته­ ها می­باشد. پیشنهاد می­شود مربیان در ابتدای هر دوره آموزشی از سبک­های مختلف یادگیری آگاه باشند تا برای هر گروه از افراد دارای سبک یادگیری مشترک، طبقه­ بندی خاصی در نظر بگیرند. فراگیران با یادگیری سبک یادگیری خود می­توانند از ساختار انعطاف ­پذیری در آموزش الکترونیکی استفاده کنند تا به یادگیری مطلوب دست یابند.