اثربخشی افشای هیجانی نوشتاری بر کاهش استرس و افزایش بهزیستی روانشناختی مادران دارای کودک اتیسم شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی افشای هیجان ی نوشتاری بر کاهش استرس و افزایش بهزیستی روانشناختی مادران دارای کودک اتیسم شهر اصفهان بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودکان مبتلا به اتیسم شهر اصفهان در سال ۱۳۹۹ هستند. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت نمونه گیری در دسترس است که از بین چند مرکز اتیسم موجود در شهر اصفهان به صورت تصادفی ، مرکز پرنیان انتخاب شد. از بین مادران مراجعه کننده به مرکز ۳۰ نفر که تمایل به شرکت در پژوهش داشتند انتخاب شده و سپس از این ۳۰ نفر، ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه گواه به طور تصادفی جایگزین شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استرس و پرس شنامه مقیاس بهزیستی روا نشناختی ریف فرم کوتاه به دست آمده است. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده و در سطح آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده گردیده است. نتایج نشان داد اثربخشی افشای هیجان ی نوشتاری بر کاهش استرس و مولفه های آن (نشانگان عاطفی، نشانگان رفتاری، نشانگان شناختی، نشانگان جسمی p<۰.۰۵) افزایش بهزیستی روانشناختی و مولفه های آن (پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری یا استقلال، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند، رشد فردی، p<۰.۰۵) مادران دارای کودک اتیسم شهر اصفهان اثربخش است .