رابطه سبک های فرزند پروری با گرایش به رفتار پرخطر در دانش آموزان متوسطه اول شهرستان بابل

هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه سبکهای فرزند پروری با گرایش به رفتار پرخطر در دانش آموزان متوسطه اول شهرستان بابل بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، جزء مطالعات توصیفی نوع همبستگی بود. در این پژوهش، جامعه آماری عبارت است از کلیه دانش آموزان متوسطه اول در شهرستان بابل همراه با والدین شان در اینجا چون والدین و فرزندان آنها هر دو باید در تحقیق شرکت داده شدند لذا نمونه گیری از میان فرزندان صورت گرفت که تعداد آنها برابر ۱۸۱۶۷ نفر بودند. در این پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۳۷۶ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های گرایش به رفتار پرخطر زاده محمدی و همکاران((۱۳۸۷ و شیوه های فرزندپروری دیانا بامریند (۱۹۷۳) استفاده شد. جهتتجزیه و تحلیل داده ها ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان دادند که؛ بین سبک فرزند پروری ( آزاد گذاری و آمرانه) با گرایش به رفتار پرخطر در دانش آموزان متوسطه اول شهرستان بابل رابطه مثبت و معناداری و بین سبک فرزند پروری (اقتدار منطقی) با گرایش به رفتار پرخطر رابطه منفی وجود دارد.