اثر بخشی آموزش شادکامی به شیوه فوردایس بر تحمل پریشانی وبهزیستی روانشناختی زنان بعد از طلاق

پژوهش حاضر باهدف اثر بخشی آموزش شادکامی به شیوه فوردایس بر تحمل پریشانی و بهزیستی روانشناختی زنان بعد از طلاق در شهرستان بجستان انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. مشارکت کنندگان از میان زنان مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهرستان بجستان بوده که تعداد ۳۰ نفر به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند. گروه مداخله به مدت ۸ جلسه تحت آموزش شادکامی به شیوه فوردایس قرار گرفتند. اما گروه گواه هیچ آموزشی را دریافت نکرد . تحمل پریشانی توسط مقیاس تحمل پریشانی سیمونز وگاهر (۲۰۰۵) و بهزیستی روانشناختی توسط پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۰) قبل و بعد از مداخله اندازهگیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ به روش تحلیل کواریانس (MANCOVA) مورد تجریه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج آموزش شادکامی به شیوه فوردایس نشان داد که مقدار F بهدستآمده برای خرده مقیاس تحمل پریشانی شامل تحمل برابر ۱۵/۳۱۵، جذب ۱۱/۱۹۰، ارزیابی ۴/۳۷۹ و تنظیم ۱۲/۸۷۹ به دست آمد ( .(p<۰/۰۱ همچنین نتایج تحلیل کواریانس نشان داد بین میزان بهزیستی روانشناختی و مولفه های (پذیرش خود (f=۲۲/۴۹)؛ روابط مثبت با دیگران ( (f=۱۲/۵۲؛ خود مختاری (f=۲۵/۲۹)؛ تسلط بر محیط (f=۷/۳۱)؛ زندگی هدفمند (f=۹/۶۰ ) و رشد فردی ( (f=۱۰/۷۵) در سطح p <۰/۰۵ معنیدار است. بر اساس نتایج بهدستآمده از آموزش شادکامی به شیوه فوردایس میتوان برای کاهش مشکلات روانشناختی که زمینهساز بروز اختلالات روانی هستند و همچنین ارتقای تحمل پریشانی و بهزیستی روانشناختی در زنان طلاق گرفته بهره گرفت.