اثربخشی واقعیت درمانی بر نشخوار فکری زوجین ناسازگار

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی واقعیت درمانی بر نشخوار فکری زوجین ناسازگار بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بوده و جامعه آماری این پژوهش شامل زوجین ناسازگار مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بودند. شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید و حجم نمونه ی مورد نظر نیز شامل ۲۸ نفر از زوجین بوده که ۱۴ نفر در گروه کنترل و ۱۴ نفر در گروه گواه قرار گرفتند. به این منظور برای جمع آوری داده های مربوط از پرسشنامه نشخوار فکری نولن هوکسیما و مورو((۱۹۹۶ استفاده گردید. سپس آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای مداخله صورت گرفت ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات، از هر دو گروه پس آزمون مورد سنجش مجدد قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان می دهد تفاوت مشاهده شده بین میانگین های نمرات نشخوار فکری شرکت کنندگان گروه آزمایش در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون معنی دار می باشد. بنابراین واقعیت درمانی بر نشخوار فکری زوجین ناسازگار تاثیر دارد.