بررسی برخی از عوامل موثر در پاسخ به سرمادرمانی در زنان مبتلا به زگیل تناسلی

سابقه و هدف: درمان زگیل تناسلی به روش های مختلفی انجام می شود که ممکن است هرکدام مزیت و معایبی داشته باشند. این مطالعه را با هدف تعیین برخی از عوامل موثر در پاسخ به سرمادرمانی در زنان مبتلا به زگیل تناسلی انجام دادیم. مواد و روش ها: این مطالعه ی مورد-شاهدی روی ۲۰۰ زن مبتلا به زگیل تناسلی و داوطلب برای اجرای سرمادرمانی مراجعه کننده به بیمارستان فرشچیان (سینا) در سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱ انجام شد. قبل از شروع سرمادرمانی، از ضایعات، نمونه ی بافتی جهت انجام PCR و تعیین ژنوتیپ ویروس پاپیلومای انسانی انجام شد. بر اساس نوع زیرگروه استخراج شده، ضایعات در سه گروه پرخطر، متوسط و کم خطر دسته بندی شدند. سرمادرمانی برای هر ضایعه هر دو هفته یک بار و حداکثر تا شش جلسه انجام شد. بیماران یک ماه بعد از انجام آخرین نوبت سرمادرمانی از نظر میزان بهبود بررسی شدند. پاسخ ندادن به درمان به عنوان گروه مورد و پاسخ دادن به آن به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. یافته ها: از نظر ژنوتیپ، ۴۳ درصد پرخطر، ۲۴/۵ درصد متوسط و ۳۲/۵ درصد کم خطر بودند. فراوانی پاسخ به درمان ۳۷ درصد بود. بین پاسخ به سرمادرمانی برای از بین بردن زگیل تناسلی ناحیه ی آنوژنیتال زنان شرکت کننده در مطالعه با سن (۰.۰۰۸ P=)، سایز ضایعه (۰.۰۰۱ P=)، ریسک ضایعه (۰.۰۰۱ P=) مدت ابتلا (۰.۰۰۸ P=) و محل ضایعه (۰.۰۱۴ P=) ارتباط معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری: پاسخ به سرمادرمانی در زگیل های تناسلی آنوژنیتال نسبتا پایین است. ضایعات ناحیه ی واژنی، سن کمتر، سایز کوچک تر ضایعات، مدت ابتلای کوتاه تر، به دنبال سرمادرمانی پیش آگهی بهتری دارند