تاثیرمربیگری مدیریتی و رهبری حمایتی برمشارکت شغلی کارکنان درکار

در سالهای اخیر بسیاری از شرکت های پیشرو دریافته اند که مدیران و رهبران نقش حیاتی در پیشبرد اهداف و برنامه های منابع انسانی داشته و مسئولیت توسعه کارکنان به مدیران محول گردیده است . در راستای اجرای این مسئولیت ، یکی از نقش هایی که امروزه به مدیران واگذار شده است ، مربیگری مدیریتی در راستای بکارگیری سبک رهبری حمایتی کارکنان می باشد. از این رو مدیران امروزه برای انجام این نقش تحت فشار بوده و اهمیت ایفای این نقش را به درستی درک کردهاند. همچنین انتشار تعداد فزاینده کتابها و مقالاتی درباره مربیگری مدیریتی ، نشان می دهد که مربیگری یک نقش ضروری است و مدیران و رهبران باید هنرمندانه آن را ایفا نمایند پس مربیگری به عنوان یکی از عوامل موثر بر بروز مشارکت کارکنان یکی از روشهای آموزش کارکنان است که برای رشد و بالندگی نیروی انسانی به کار گرفته می شود و در جهت ارتقای یادگیری می تواند بر عملکرد سازمان تاثیر مثبت داشته باشد. همچنین هنرمدیریت یعنی بهره مندی حداکثری از اندیشه و خلاقیت کارکنان است که مشارکت ، یکی از روشهای آن محسوب می شود. همین طور سبک رهبری حمایتی نیز همانند مربیگری مدیریتی به صورت همزمان به مقوله کار و کارمند توجه نشان می دهد و ارتباط میان رهبر و زیردستان دوستانه بوده و کارکنان جهت انجام امور همواره در دسترس هستند. در نتیجه مدیران مربیگر و رهبران حمایتی بر مشارکت کارکنان در سازمانها تاثیرگذار هستند بر همین اساس مقاله حاضر به بررسی تاثیر مربیگری مدیریتی و رهبری حمایتی بر مشارکت شغلی کارکنان در کار پرداخته است .