تعیین تاثیر ارتباطات میان فردی بر عملکرد گروهی کارکنان ستادی شهرداری خرامه

ارتباطات بین فردی اساس و شالوده هویت و کمال انسان است و مبنای اولیه پیوند انسان با دیگران را تشکیل می دهد. ارتباطات موثر موجب شکوفائی افراد و بهبود کیفیت روابط می شود. این در حالی است که ارتباطات غیر موثر مانع از شکوفائی انسان می شود و برای روابط حکم زهر را دارد و حتی روابط را تخریب می کند. هدف اصلی این پژوهش تعیین تاثیر ارتباطات میان فردی بر عملکرد گروهی کارکنان می باشد. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان ستادی شهرداری شهرستان خرامه می باشد که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۰۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدهاند. دوره زمانی تحقیق نیمه دوم سال ۱۴۰۱ می باشد. در این پژوهش مولفه های ارتباطات میان فردی ( ابعاد کلامی ، شنودی و بازخوردی ) به عنوان متغیرهای مستقل و عملکرد گروهی کارکنان به عنوان متغیر وابسته می باشد. روش گردآوری داده ها از روش کتابخانه ای و توزیع پرسشنامه می باشد. آزمون فرضیات از روش آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه انجام شده است .نتایج آمار توصیفی نشان داد ارتباطات میان فردی کارکنان (ابعاد کلامی ، شنودی و بازخوردی ) در حد متوسطی می باشد و عملکرد گروهی کارکنان در حد ضعیفی ارزیابی شده است . نتایج تحقیق نشان داد مولفه های ارتباطات میان فردی (ابعاد کلامی ، شنودی و بازخوردی ) بر عملکرد گروهی کارکنان تاثیر مستقیم و معناداری دارند و تاثیر بعد کلامی بر عملکرد گروهی کارکنان نسبت به بقیه متغیرها بیشتر است .