مروری بر امیال و اهداف اعلامی بریتانیا در افغانستان پساطالبان

به دنبال حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و متعاقبا درک جامعه بین الملل از لزوم برداشتن گامهایی اساسی در مقابله با تهدیدهای بالقوه از رشد و گسترش تروریسم،شاهد به راه افتادن ائتلافی تحت رهبری ایالات متحده و نقش آفرینی کشورهای متعدد از جمله بریتانیا، در سایه پیشبرد رویکردی مبهم از جریان مبارزه با تروریسم و نتیجتا کشاندن افغانستان به ورطه ای ملتهب از دو دهه مداخله ذیل ماموریت نظامی نیروهای خارجی در این کشور بودیم. روندی که در ظاهر امر کنشی کارگشا و اقدام جمعی فوری در مسیر دفع خطر گروه های تروریستی و اجرای تلاشهای صلح سازی به نظر میرسید؛ لیکن در واقع بدون شناختی دقیق از چالشها و پیچیدگی های نهفته و عمیقتر از بستر سیاسی و اجتماعی و تحولات افغانستان بود. اما سوال اصلی در این مطالعه و با تمرکز بر فعالگرایی بریتانیا در صحنه مداخلات خارجی،چرایی۵ تغییر اهداف و امیال بریتانیا و متعاقبا ناکامی رویکردهای با ثبات در اشکال مختلف از نقش آفرینی این کشور در افغانستان میباشد. فرض براین است که دانش وآگاهی محدود بریتانیا در مورد چالشها و پویایی های پیچیده از دسته بندیهای قبیله ای، جنایی، مذهبی و سیاسی در افغانستان موجب شکست پروژه های بریتانیا گردید. پژوهش حاضر با بررسی حضور بریتانیا در جبهات مختلف از نقش آفرینی در مسائل افغانستان، درصدد تبیین چرخش اهداف بریتانیا در این کشور برآمده است.