بررسی تاثیر خصوصیات مکانیکی بتن بر پارامترهای شکست المانهای بتنی با لحاظ دو رویکرد Size Effect Method و Work of Fracture Method

هدف از پژوهش حاضر بررسی رفتار و ویژگیهای عناصر خمشی بتنی با استفاده از اصول حاکم بر مفهوم مکانیک شکست و اتخاذ دو رویکرد متفاوت میباشد که معیاری برای تعیین انرژی مصرفی در المانهای بتنی در انتشار ترک با توجه به یافته های در دسترس است. از این رو، در این تحقیق به بررسی پارامتر-های شکست طرحهای اختلاط بتنی و شکنندگی آن به طور اخص پرداخته میشود. برای این منظور، جهت آنالیز و تفسیر پارامترهای تعیین کننده شکست المان بتنی، از دو روش اثر اندازه (SEM) و کار شکست (WFM) استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که با کاهش خصوصیات مکانیکی طرح اختلاط بتن، انرژی شکست کل (GF) برای المانهای مورد مطالعه به میزان میانگین %۸۱ کاهش می-یابد. همچنین طول مشخصه (Lch) در رویکرد WFM به میزان متوسط %۳۲ کاهش یافت . علاوه بر این، با افزایش خصوصیات مکانیکی المان بتنی، انرژی شکست اولیه (Gf)، طول ناحیه پردازش شکست (Cf) و چقرمگی شکست (KIC) در رویکرد SEM برای عناصر بتنی به طور میانگین %۷۱، %۵۶، و %۷۳ افزایش یافته است. در نهایت به طور متوسط، نسبت GF بدست آمده از رویکرد WFM به Gf پیشبینی شده از رویکرد SEM برای بتنهای مختلف۵ مورد بررسی، به ترتیب برابر با ۱/۸۲ و ۱/۷ تعیین گردیده است.