ارائه مدلی مبتنی بر برنامه ریزی خطی جهت کاهش مصرف انرژی در مراکز داده رایانش ابری

اینترنت، از ابتدای آغاز کار خود تاکنون، دستخوش تحولات فراوانی شده است که بعضی از آنها موجب تغییر شیوه زندگی بشر در چند دهه اخیر گشته است. یکی از جدیدترین تغییرات در نحوه کارکرد اینترنت، با معرفی رایانش ابری صورت پذیرفته است. این فناوری جدید به دلیل ویژگی هایش به سرعت محبوب شده است چرا که در رایانش ابری همه نوع امکانات به کاربران، به عنوان یک سرویس ارایه شده است. طبیعتا هر تغییر و مفهوم جدیدی در دنیای فناوری، مشکلات و پیچیدگی های خاص خود را دارد.در این میان تخصیص منبع در رایانش ابری از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا بطور مستقیم بر روی میزان مصرف انرژی تاثیر دارد. زیرساخت های رایانش ابری برای پشتیبانی از دسترسی خدمات مختلف، برای مصرف کنندگان از طریق اینترنت، طراحی شده اند. مراکز داده ای که میزبان برنامه های ابری هستند، انرژی زیادی مصرف می کنند که به اثر کربنی بالا (میزان انتشار کربن) در محیط کمک می کند. بنابرین، راه حل هایی برای به حداقل رساندن مصرف انرژی مورد نیاز است. این پژوهش، بر توسعه یک الگوریتم زمان بندی پویای وظایف، با پیشنهاد یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح (ILP) تمرکز دارد که مصرف انرژی را در مرکز داده ابری به حداقل می رساند. علاوه بر این، یک الگوریتم ژنتیک تطبیقی برای منعکس کردن ماهیت پویای محیط ابری و ارائه یک راه حل زمان بندی تقریبا بهینه که مصرف انرژی را به حداقل می رساند، پیشنهاد شده است. ژنتیک تطبیقی پیشنهادی، توسط شبیه سازی زیرساخت ابر و انجام مجموعه ای از ارزیابی های عملکرد و کیفیت در این محیط، تایید می شود. نتایج نشان می دهد که راه حل پیشنهادی، با توجه به زمان پاسخگویی و کاهش مصرف انرژی، دستاوردهای عملکردی را ارائه می دهد.