تحلیل فضایی مدیریت بحران در کاربری های مسکونی

شهرها در معرض آسیب پذیری مخاطرات محیطی از جمله طبیعی و انسان ساخت هستند. بررسی آسیب پذیری مساکن شهرهادر برابر این سانحه طبیعی، یکی از اهداف مهم برنامه ریزی شهری است. زلزله از نظر لطمات انسانی و جانی مهم ترین حادثهغیرمترقبه در ایران است. شهرها با مراکز تجمع و تراکم انسان، فعالیت های انسانی و ساختمان ها تعریف می شوند. فضایشهری در درون خود تاسیسات و تجهیزات زیربنایی با انواع کاربری ها اعم از مسکونی، اداری، خدماتی، بهداشتی و ... را جایداده است. توزیع کاربری های شهری در مدیریت بحران به ویژه در امداد و نجات غیر قابل انکار است. شهرها با توجه به حجمبالای سرمایه گذاری و استقرار بسیاری از تاسیسات و ابزارهای اقتصادی و از همه مهمتر جمعیت زیادی که در آنها ساکنهستند، همواره در معرض تهدیدات و خطرات متعددی هستند؛ چه این خطرات طبیعی همچون سیل و زلزله و چه غیرطبیعیهمچون جنگ ها و حملات تروریستی و غیره باشند، چاره ای جز اعمال ملاحظات دفاعی و امنیتی و اتخاذ تدابیر لازم درطرح های شهری با استفاده از فضاهای چندعملکردی و چندمنظوره نیست. ملاحظات دفاعی و امنیتی میتواند نقش اساسی وتاثیرات قابل توجهی در کاهش آسیبپذیری ساکنان شهری در برابر تهدیدات داشته باشد که شهر میاندوآب نیز از این قاعدهمستثنی نیست. بنابراین، بررسی هم افزایی تهدیدات و افزایش آسیب ها و خطرات در زمان بحران های نظامی، از اهمیت خاصیبرخوردار است. ازاین رو، این تحقیق با هدف تحلیل فضایی مدیریت بحران در کاربری های مسکونی انجام گرفته است.