اثر پرایمینگ و سرمادهی مرطوب بر جوانه زنی بذرهای گوجه فرنگی

گوجه فرنگی یکی ازمهمترین سبزی هایی است که کشت و پرورش آن درگلخانه یا زیر پلا ستیک بهمنظور تولید محصول پیشرس یا خارج از فصل یا به صورت کشت در هوای آزاد در اغلب نقاط ایران درحال گسترش است. شرایط محیطی نامساعد نظیر دماهای غیر بهینه، به طور قابل توجهی از جوانه زنی ورشد گیاهان ممانعت میکند و ممکن است موجب کاهش محصول آنها شوند. تولید گوجه فرنگی درمزرعه نیز با تنش های مختلف ممانعت میشود. در مطالعه حاضر، اثر پرایمینگ بذر با هورمون جیبرلیندر چهار سطح (صفر، ۵۰۰ ، ۱۰۰۰ ، ۱۵۰۰ پی پی ام)، کلرید سدیم در پنج سطح (۶۰۰۰ ، ۴۵۰۰ ، ۳۰۰۰ ،۱۵۰۰ و صفر پی پی ام) و سرمادهی مرطوب در چهار سطح (۱ ، ۲ ، ۳ و ۴ روز در یخچال) بررسی شد.صفات اندازه گیری شده شامل: درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر،وزن خشک در ارتباط با جوانه زنی و فعالیت آلفا و بتا آمیلاز، نشاسته، ساکارز، گلوکز، کلروفیل،کاروتنویید در بذرهای جوانه زده بوده است. نتایج نشان داد اثر تیمارها بر بذر گوجه فرنگی روی وزنخشک، طول ساقه چه، طول ریشه چه، درصدجوانه زنی، سرعت جوانه زنی، کلروفیل a ، کلروفیل b کلروفیلکل، کارتنوئید، نشاسته، ساکارز، گلوکز، قند کل، آلفا آمیلاز، بتاآمیلاز در سطح یک درصد معنی دار بود.مقایسه میانگین صفات اندازه گیری شده گوجه فرنگی نشان داد، تیمار یک روز در یخچال موجب افزایشوزن تر، طول ساقه چه و کلروفیل a ، تیمار دو روز در یخچال موجب افزایش درصد جوانه زنی، آلفاآمیلاز وبتاآمیلاز شد. تیمار ۰۵ / ۰ گرم جیبرلین با افزایش سرعت جوانه زنی همراه بود در حالی که بذور تیمارشدهبا هورمون جیبرلین ۱ / ۰ گرم و جیبرلین ۱۵ / ۰ گرم جوانه نزدند. بذور گوجه فرنگی در تیمارهایسرمادهی در سطح ۴ روز در یخچال و تیمار ۵۰ / ۰ جیبرلین در مدت زمان کوتاه تری به حداکثر جوانه-زنی رسیدند و بالاترین سرعت جوانه زنی را دارا بودند.