جهانی شدن و تاثیرات آن بر هویت ملی

وجود اقوام متنوع در درون جامعه تاریخی ایران، موجبات داد و ستد فرهنگی و اجتماعی را در طول تاریخ این مرز و بوم را به وجود آورده است. به این خاطر ایران به واسطه تاریخ و فرهنگ غنی خود دارای عوامل متعدد تاریخی کشوری چند قومی است. از این رو دوام و استمرار هویت فرهنگ ایرانی در طول تاریخ مدیون گروه های مختلف قومی در طول تاریخ بوده است. با توجه به پویایی فرهنگ ایرانی و تحولات اجتماعی و فرهنگی در ایران در دهه های اخیر مردم ایران درک وسیعی تری از جهان فرهنگی و فرهنگ ایرانی یافته اند. هرچند که این شناخت و آگاهی بیتاثیر از محیط داخلی و بیرونی نبوده است. جهانی شدن به مثابه یک امری فراگیر که کلیه ابعاد زندگی شخصی و گروهی انسانها را از هویت، فرهنگ، سیاست گرفته تا اقتصاد و ... متاثر ساخته است که این خود بر پیچیدگی و مجهول بودن این مسئله افزوده است. از آنجا که جهانی شدن را باید یکی از اصلی ترین عوامل توجه مجدد به مقوله هویت ملی دانست؛ پس این فرایند، نیرویی برای همگن سازی ساده نیست، که از طریق آن یک فرهنگ بتواند سایر هویتها را نابود کند. میتوان گفت دو رویداد بزرگ و پر اهمیت تاریخی در دو دهه ی آخر قرن بیستم مسئله هویت را برای ایران و ایرانیان مطرح ساخت؛ یکی انقلاب اسلامی و اسلام گرایی که در قالب هویت جدید بعد از دهه ۱۹۸۰ بروز یافت و دیگری فرو ریختن نظام جهانی دو قطبی در ده ه ی ۱۹۹۰ که منجر به از میان رفتن موازنه ژئوپلیتیک در جهان سیاسی شد. این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی بر اساس منابع کتابخانه ای در پی پاسخ به این سئوال اصلی است که جهانی شدن چه تاثیری میتواند بر هویت ملی ایرانیان بگذارد؟ برای پاسخ به سئوال پژوهش، فرضیه را به این صورت میتوان بیان کرد که جهانی شدن میتواند تاثیراتی بر هویت ملی و هویت فرهنگی ایران داشته باشد به طوری که در آینده با توجه به موقعیت ژئوپلیتیک خاص ایران و قرار گرفتن در شاهراه های اصلی و از طرفی مهاجرتهای صورت گرفته، میتوانددر آینده ایران و هویت ایرانی را با چالشهای مواجه سازد.