تاثیر ساختارهای زمین شناسی بر ویژگیهای کمی و کیفی آبخوان دشت ورامین

بهره برداری بی رویه از منابع آب زیرزمینی دشت ورامین، وضعیت کمی و کیفی آبخوان این دشت را دستخوش تحولات نامطلوبی نموده که رفع آنها با اعمال مدیریتی صحیح مبتنی بر شناخت دقیق عوامل مؤثر امکاتنپذیر است. یکی از عوامل مؤثر در این زمینه، ساختارهای زمین شناسی می باشد. در بین ساختارهای زمین شناسی که دارای تأثیر قابل ملاحضه ای بر وضعیت این آبخوان هستند، می توان به ناودیس های شمالی و جنوبی دشت، تاقدیس پیشوا در حد فاصل ناودیس های مذکور، گسل های عادی دره جاجرود و غرب ورامین و گسل معکوس پیشوا اشاره کرد. این گسل ها نقش عمده ای در زهکشی آب های زیرزمینی از بخش شمالی دشت به نواحی جنوبی و در نهایت شوره زارهای جنوب حوضه دارند. با بهره برداری بیشتر از آب های زیرزمینی، پیش از ورود به محدوده تحت زهکشی گسل پیشوا و یا ایجاد سدی زیرزمینی به موازات این گسل و در شمال آن، می توان از هدر رفتن حجم زیادی از این آب ها جلوگیری بعمل آورد.