شعر و شاعری به روایت فروغ فرخزاد

فروغ فرخزاد در طی سالهای شاعری خود، علاوه بر آفرینش ادبی ، به عنوان فردی روشنفکر در وادی ادبیات، نظراتی را پیرامون شعر و شاعری ارائه داد. چنین نظراتی را که گاه، نوآورانه می نمایند، می توان در بخش های مختلف دیوان اشعار و آثار منثور او (شامل مصاحبه ها و نامه ها) مشاهده کرد. ضمنا فروغ چند شعر معاصران خود را در کتاب از نیما تا بعد: برگزیدهای از شعر معاصر ایران گنجاند و به نوعی ، سلیقه شعری خود را نمایان ساخت . این تحقیق به روش توصیفی -تحلیلی و با استفاده از ابزار کتابخانه ای، سعی در بررسی موارد ذکر شده دارد. فرخزاد تعاریفی از شعر و شاعر ارائه می دهد و به ویژگی ها، محاسن و معایب شعر امروز واقف است . او از سویی دیگر، از اهمیت فراوان نوآوریها، گذر از سنت و ایجاد توسعات زبانی و انعطاف های وزنی در اندیشه و آثارش سخن می گوید. فروغ در تلاش است تا دیدگاههای خود را در دیوان اشعارش نیز ادامه دهد و ارتباطی میان اندیشه هایش در عالم نظر، و قطعات شعری خویش برقرار سازد. او هم چنین ، با بیان تاثیرات زبان، فرم و اندیشه شعری نیما، شاملو و دیگران بر آثار خود، نکاتی را پیرامون اشعار و تفکرات شاعران همعصر خود مطرح می کند. در مجموع، می توان با مرور و طبقه بندی مباحث یاد شده، سعی در فهم منظومه فکری فروغ فرخزاد داشت .