مقایسه کارایی تابش های فرابنفش خلاء و C در تجزیه داروی رمدسیویر موجود در آب آلوده
محل انتشار: فصلنامه سلامت و محیط زیست، دوره: 16، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 186
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJHE-16-1_009
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: اکسیداسیون پیشرفته مبتنی بر تابش فرابنفش خلاء (Vacuum Ultraviolet (VUV)) دسته جدیدی از فرآیندهای تصفیه پیشرفته بوده، لذا هدف مطالعه حاضر، مقایسه کارایی فرایندهای VUV و تابش فرابنفش C (Ultraviolet-C (UVC)) در ترکیب با پراکسید هیدروژن (H۲O۲) و پروکسی مونوسولفات (PMS) در تخریب داروی ضدویروسی رمدسیویر بوده است.
روش بررسی: مطالعه تجربی از نوع توصیفی-تحلیلی با فتوراکتور VUV و UVC در ترکیب با H۲O۲ و PMS برای تخریب رمدسیویر مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تاثیر متغیرهای pH، غلظت H۲O۲، غلظت رمدسیویر، حضور رادیکال خوارها و آنیون ها و همچنین زمان ماند هیدرولیکی در فرایند پیوسته در حذف رمدسیویر سنجش شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که pH بهینه در فرایند UVC و VUV و مشتقات آنها برابر با ۷ بوده و با افزودن PMS و H۲O۲ به میزان mM ۱، راندمان تخریب رمدسیویر از ۰/۴ ± ۹۲/۲ درصد پس از min ۳۰ به ترتیب به ۲/۱ ± ۹۸/۳ و ۰/۳ ± ۱۰۰ درصد افزایش یافت. همچنین در فرایند VUV ترکیب شده با H۲O۲ و PMS نیز راندمان تخریب پس از min ۴۰ به ترتیب به ۱/۵ ± ۷۷/۸ و ۱/۳± ۸۵/۲ درصد رسید. کینتیک تجزیه در فرآیندهای مورد بررسی به شرحVUV/H۲O۲> VUV/PMS > VUV> UVC/H۲O۲ >UVC/PMS > UVC بوده است. نتایج رادیکال خواری نیز نشان داد که رادیکال هیدروکسیل، اصلی ترین گونه فعال اکسیژن بوده که منجر به تخریب رمدسیویر می شود. سیستم پیوسته VUV/H۲O۲ نیز نشان داد که راندمان حذف رمدسیویر پس از min ۴۰ به ۰/۸ ± ۹۴/۷ درصد رسید.
نتیجه گیری: با توجه به نرخ بالای حذف رمدسیویر و بهبود فرآیند حذف با افزودن H۲O۲، می توان فرآیند VUV/H۲O۲ را یک تکنولوژی کارآمد برای حذف داروهای ضدویروسی معرفی کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محبوبه مطلبی
Department of Environmental Health Engineering, Medical Faculty, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
غلامرضا موسوی
Department of Environmental Health Engineering, Medical Faculty, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
سکینه شکوهیان
Department of Environmental Health Engineering, Medical Faculty, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :