اثربخشی برنامه آموزشی حل مساله خلاق بین فردی بر خلاقیت هیجانی و یادگیری خود راهبردی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر قائن

پژوهش حاضربا هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزشی حل مساله خلاق بین فردی بر خلاقیت هیجانی و یادگیری خود راهبردی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر قائن انجام شده لذا به لحاظ ماهیت و هدف، کاربردی واز حیث روش نیمه ازمایشی است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر قائن در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ که مشغول تحصیل می باشند تشکیل می دهند. در این پژوهش، از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد و به صورتی که از بین کلیه مدارس ابتدایی یک مدرسه پسرانه و در مرحله بعد از بین کلیه کلاس ها، ۲ کلاس پایه ششم و از هر کدام ۲۰ دانش اموز انتخاب و سپس به روش کاملا تصادفی به دو گروه آزمایش ۲۰ نفر و گروه کنترل ۲۰ نفر تقسیم شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه خلاقیت هیجانی آوریل و توماس نولز ۱۹۹۱ پرسش نامه سنجش خود راهبردی در یادگیری دانش اموز فیشر، کینگ و تاگو ۲۰۰۱ و بسته آموزش مهارت های حل مساله براساس مدل جرج پولیا ۱۲ جلسه ای طراحی شد و در انتها داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که برنامه آموزشی حل مساله خلاق بین فردی بر خلاقیت هیجانی و یادگیری خودراهبردی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر قائن اثربخش است.