بررسی اثربخشی بازی درمانی شناختی رفتاری بر اضطراب، رفتارهای چالش برانگیز و رشداجتماعی کودکان اتیسم با سطح عملکرد بالا

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی بازی درمانی شناختی رفتاری بر اضطراب، رفتارهای چالش برانگیز و رشداجتماعی کودکان اتیسم با سطح عملکرد بالا انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کودکان پسر ۸ تا ۱۲ ساله اتیسم مراکز درمانی شهر تبریز در سال۱۴۰۲ بودند که از بین آن ها نمونه ای شامل ۳۰ کودک پسر اتیسم با عملکرد بالا به روش نمونه گیری هدفمند با توجه به ملاک هایورود و خروج انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه سنجش دامنه طیف اتیسم، پرسشنامه اضطراب اسپنس،مقیاس تجدیدنظر شده رفتارهای چالشی، پرسشنامه رشد اجتماعی وایلند و پکیج بازی درمانی شناختی رفتاری بود. ابتدا هر دو گروه،پرسشنامه های پژوهش را به عنوان پیش آزمون تکمیل نمودند، سپس گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای به مدت دوبار در هفته ودر طول یک ماه تحت مداخله بازی درمانی شناختی رفتاری قرار گرفت ولی گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. سپس پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. به منظور بررسی فرضیه ها از روش تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج حاصلنشان داد که بازی درمانی شناختی رفتاری بر اضطراب، رفتارهای چالش برانگیز و رشد اجتماعی کودکان اتیسم با سطح عملکرد بالاتاثیر دارد.