تحلیل و بررسی راهکارهای حقوقی حمل کالا در تجارت بین الملل

از اوایل قرن بیستم با افزایش سریع معاملات بین المللی ضرورت یافتن جواب های یکسان برای سوالات مشابه و ایجاد وحدت رویه در حمل و نقل بین المللی که سرعت بیشتری از پیش را می طلبید، احساس می شد. به این منظور سازمان های مختلفی در سطح جهان که موفق ترین آنها اتفاق تجارت بین المللی بود، اقدام به تهیه مجموعه ای از مقررات بین المللی کردند، تا رایج ترین اصطلاحات تجاری را درتجارت خارجی تفسیر کنند. اتاق تجارت بین المللی ابتدا اقدام به جمع آوری در اصطلاحات موجود و مطالعه تطبیقی در عرف و عادت کشورهای مختلف کرد و با یافتن وجوه مشترک آنها را به یکدیگر نزدیک و سرانجام به صورت مجموعه مقرارت انسجام یافته ای حاکم بر حمل و نقل بین المللی به تجار عرضه کرد. این حقیقت غیر قابل انکار که تجارت بین المللی قرار نگرفته است و هرچند سال یک بار آن اتاق اقدام به تجدیدنظر در مجموعه مقررات عرضه شده می نماید. به طوری که از سال ۱۹۳۶ که سال اولین انتشار مقررات بین المللی برای تفسیر اصطلاحات بازرگانی است تاکنون چندین مرتبه مورد تجدیدنظر قرار گرفته است، که آخرین مرتبه آن در سال ۱۹۹۰ بوده است. مقررات بین المللی برای تفسیر اصطلاحات تجاری بین المللی موفقیت فوق العاده ای داشته است، به طوری که کمتر قراردادی در تجارت بین المللی منعقد می شود که در خصوص حمل و نقل از یکی از این اصطلاحات استفاده نکند، تا آنجا که تفسیر آن ما را بی نیاز از مطالعه بیشتر در موضوع مقاله می نماید. در این مقاله بنا داریم با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به تحلیل و بررسی راهکارهای حقوقی حمل کالا در تجارت بین الملل بپردازیم.