اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر میزان دلزدگی تحصیلی و اضطراب امتحان دانشآموزان دختر شهر ایلخچی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر میزان دلزدگی تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان دختراجرا شد. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون پس آزمون با یک گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش دانش آموزان دختر مقطعمتوسطه ی دوم شهر ایلخچی تشکیل می دادند که در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ مشغول تحصیل بودند. نمونه ی مورد نظر از طریقنمونه گیری هدفمند، به تعداد ۳۰ نفر انتخابشدند که به صورت تصادفی در گروه های آزمایش ( ۱۵ نفر) و گروه کنترل ( ۱۵ نفر) جایگزینشدند. گروه آزمایش در ۸ جلسه شفقت درمانی شرکت کردند و گروه گواه درطول دوره، درمانی دریافت نکردند. در این پژوهش ازپرسشنامه ی دلزدگی تحصیلی پکران ۲۰۰۲ و اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران ۱۳۷۵ استفاده شده است. داده های گردآوریشده از پرسشنامه ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS۲۶ تحلیل شد . نتایج حاصل از تحلیلکوواریانس چند متغیره نشان داد که بین گروه های آزمایش و کنترل در پس آزمون، تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه بهیافته های پژوهش می توان گفت درمان مبتنی برشفقت را در کاهش میزان دلزدگی تحصیلی ومیزان اضطراب امتحان دانش آموزاندختر موثر است.