مروری بر ارزیابی تاب آوری شبکه های آب و فضلاب و زهکشی شهری تحت اثر سیلاب احتمالی

امروزه در سامانه اهی فاضلاب و شبکه زهکشی شهری باید به دنبال راهکارهایی خلاقانه برای رویایی با عدم قطعیت های بدون فروپاشی در زمان بحران بود. یکی از این راهکارها، ارزیابی و ارتقای تاب آوری این زیرساخت ها است. تاب آوری از اجزا یا مضامین مختلفی تشکیل شده است که شامل ثبات، کاردانی، افزونگی، سرعت در پاسخ و بازیابی، سازگاری، خطرپذیری و قابلیت اطمینان است. ترکیب یکپارچه این اجزا منجر به کاهش آسیب پذیری و افزایش پایداری زیرساخت های فاضلاب در برابر سیلاب می شود. همچنین برای ارتقای تاب آوری نیاز به استفاده از درس آموخته های ناشی از سیلااب است که نقاط شکست و بحرانی شبکه را پوشش می دهد. امروزه برای ارزیابی تاب آوری، عملکرد شبکه فاضلاب از ابتدا تا انتهای شبیه سازی سیلاب مورد بررسی قرار گرفته و سطح زیرمنحنی عملکرد به عنوان میزان یا شاخص تاب آوری در نظر گرفته می شود. همچنین برای ارتقای تاب آوری از سیاست ها و مداخلاتی برای کاهش یا ذخیره رواناب ناشی از سیلاب استفاده می شود. در این مقاله مفهوم تاب آوری و روش های ارزیابی و ارتقای آن در شبکه جمع آوری فاضلاب و شبکه زهکشی شهری مورد بررسی قرار می گیرد.