ارزیابی روش های درون یابی برای پهنه بندی تراز آب زیرزمینی و تعیین جهت جریان (بررسی موردی در دو محدوده مطالعاتی ایران)

آب های زیرزمینی یکی از مهم ترین منابع در ایران است؛ از این رو برای ارزیابی این منابع ضوری است که تحلیل اطلاعات جامعی از مجموعه ویژگی های کمی و کیفی آبخوان ها ارائه شود. اندازه گیری صورت گرفته در خصوص تراز آب زیرزمینی از چاه های مشاهده ای/پیزومتری به صورت نقطه ای بوده و لازم است به سطح منطقه ای با روش های درون یابی تعمیم داده شوند که این مسئله منجر به ایجاد خطا می گردد. به همین علت بررسی روش های درون یابی و انتخاب روش مناسب برای کاهش منابع خطا در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است. پس از بررسی رویکردهای درون یابی قطعی (Deterministic) و زمین آماری (Geostatistical)، رویکرد کریجینگ بیزی تجربی و اسپیلاین نسبت به روش های دیگر، به عنوان روش مناسب برای تحلیل تراز آب زیرزمینی و جهت جریان در محدوده مطالعاتی نقده و محدوده مطالعاتی هشتگرد، انتخاب گردید. نتایج نشان داد که نسخه عمومی برای توصیه بهترین روش وجود ندارد و باید در هر محدوده، بررسی های لازم برای انتخاب روش بهتر انجام گردد.