تحلیل عوامل ناپایداری دیوارهای ساحلی شهر پلدختر در سیل سال ۱۳۹۸ با نگاهی نقادانه به نشریه ۳۰۸

دیوارهای ساحلی و سیل بندها نقش اساسی در جلوگیری از خسارات سنگین ناشی از سیل دارند. ساحل شهر پلدختر قبل از سیل ۹۸ دارای حدود ۷ کیلومتر دیوار ساحلی بتن مسلح بوده که در سیل سال ۱۳۹۸ حدود ۸۰ درصد آنها ناپایدار و تخریب گردید. نتایج بررسی حاضر نشان داد عامل اصلی ناپایداری دیوارها شسته شدن خاک پشت دیوارها و افزایش مقدار لنگر واژگونی بوده که منجر به واژگونی دیوارها شده . در آیین نامه ۳۰۸ این موضوع (شسته شدن خاک پشت دیوار) به دلیل فرض عدم عبور آب از روی دیوار، در نظر گرفته نشده است. در رودخانه هایی مانند پلدختر که سرعت سیل به دلیل توپوگرافی و عدم پوشش گیاهی مناسب منطقه بالا می باشد تاثیر این عامل مضاعف می شود، بنابراین می توان گفت آیین نامه نیاز به بازنگری در این موارد خاص دارد. همچنین نتایج نشان داد چنانچه تمهیداتی مانند اجرای زبانه برشی و جداره آب بند (Cut-off) برای دیوارها در نظر گرفته می شد، دیوارها پایدار مانده و خسارت سیل حدود ۴۰ درصد کاهش می یافت.