کارکردهای بلاغی و زیبایی شناسی ترکیب های اضافی در بوستان

نوآوری در شعر و نثر بسیار زیبا، جذاب و تاثیر گذار است. یکی از این نوآوری ها ساخت اضافی نو در شعر می باشد که سعدی شاعر شیرین سخن از این شگرد در بوستان و گلستان بهره فراوانی برده است. در این جستار به روش توصیفی- تحلیلی به بحث درباره انواع ترکیب های اضافی با کاربرد هنری و زیبایی شناسی و کارکرد های بلاغی از جمله انواع اضافه ها (اختصاصی، اقترانی، بیانی و توضیحی) پرداخته شده است که جهت توضیح نمونه های برجسته و زیبای آن از بوستان در لابلای متن اصلی مقاله گنجانده شده است. حاصل کار نشان می دهد که در ایام گذشته نیز ضمن آثار ادیبان، ترکیب واژه ها به صورت وصفی و اضافی جهت گسترش کلام خود و همچنین زیبایی نوشته های نظم و نثر ادبی کاربرد فراوانی داشته است که در این میان سعدی گوی بلاغت را ربوده است و توانسته مضامین خشک موعظه گری را در قالب صنایع ظریف ادبی ترکیب کند تا سخنش برای همگان به سادگی قابل درک و فهم باشد.