پژوهش تطبیقی جرم اعمال نفوذ و ارتشا در رویه قضایی حقوق کیفری ایران

مقارنه تطبیقی می تواند عناصر نهفته را روشن سازد و ضمیر یک مرجع را به سمتی هدایت نماید که از این مقارنه، توازنی دقیق به عمل آید. در بحث مقارنه وجود شرایط و ضوابط دارای اهمیت است. ساختارگرایی و محتوا محوری دو اصل در مقارنه هستند؛ مقارنه ای سازنده نه مقارنه ای به قیاس مع الفارق. بنابراین نگاهی تطبیقی می تواند ساختار ساز باشد. در این مقاله سعی بر این است که مقارنه و تطبیقی از باب تحلیل ذهنی و ساختاری عینی بر روی جرائم اعمال نفوذ و ارتشا در قوانین کیفری ایران صورت گیرد. این دو جرم از جرائمی هستند که می توان آن را در دایره ای با وسعت فراوان نگریست درحالی که اصول جرم انگاری به گونه ای قانون نویسی را تائید می نمایند که موجز و منجز باشد. نحوه نگارش این دو جرم دارای ابهام است اما عناوین و رویه قضایی می تواند موارد بسیار زیادی را در این زمینه نشان دهد. از یک توصیه ساده تا قول به دریافت وجه می تواند شامل این دو جرم شود. این مقارنه در رویه قضایی مورد توجه قرار خواهد گرفت. رویه ای که به اذعان علمای حقوق، تاثیری شگرف و فراتر از ملزومات قانونی می تواند داشته باشد. رویه قضایی در ایران گاهی حکم محوری را بازی می کند و ساختارها را ممکن است متحد یا جدا سازد. این پژوهش قصد دارد تا با مطالعه ای موردی و پژوهش محور این دو جرم را مورد واکاوی قرار دهد و نتایج آن را بیان نماید.