تحلیل منطقه ای و ارزیابی شبکه ایستگاههای بارانسنجی و آبسنجی حوزه آبخیز جراحی- زهره با استفاده از آنتروپی انتقال اطلاعات گسسته

ارزیابی کیفیت اطلاعات ثبت شده مربوط به بارش و آبدهی ایستگاه ها نقش مهمی در بهبود کارایی و اصلاح نواقص آنها دارد. به همین علت جهت ایجاد و توسعه شبکه هایی مناسب و بهینه، شبکه ها باید مرتبا و در بازه های زمانی منظم براساس نیا-زهای پیش رو مورد ارزیابی و پایش قرار گیرند. در پژوهش حاضر با استفاده از تئوری آنتروپی، ارزش منطقهای ایستگاههای بارانسنجی و آبسنجی حوزه آبخیز جراحی- زهره مورد بررسی قرار گرفته است. با در نظر گرفتن گروهی از شاخصهای آنتروپی، به تعیین ایستگاههای شاخص و مناطق ضعیف از نظر تبادل اطلاعات در شبکه پایش حوزه آبخیز پرداخته شده است و در نهایت پهنه بندی انجام گرفته است. براساس نتایج بدست آمده، ۳۹/۷ درصد از مساحت حوزه فاقد ایستگاه بارانسنجی می‎باشد، در حالیکه نزدیک به ۵۳ درصد مساحت حوزه در کلاس کمبود، کمبود شدید و فاقد تبادل اطلاعات بوده و ۴۰ درصد از مساحت حوزه را کلاس متوسط، بالای متوسط و مازاد تشکیل داده است. بنابراین تراکم ۴۲ ایستگاه منتخب شبکه بارانسنجی حوزه جراحی- زهره قابل قبول نمیباشد و ضروری است نسبت به پراکنش و چیدمان ایستگاههای بارانسنجی حوزه تجدیدنظر جدی صورت گیرد. همچنین ۱۶/۲۱ درصد از مساحت حوزه فاقد ایستگاه آبسنجی می‎باشد. در حالیکه بالغ بر ۷/۵ درصد مساحت حوزه در کلاس کمبود، کمبود شدید و فاقد تبادل اطلاعات و بیش از ۷۳ درصد از مساحت حوزه را کلاس متوسط، بالای متوسط و مازاد تشکیل داده است. بنابراین تراکم ۱۶ ایستگاه منتخب شبکه آبسنجی حوزه جراحی- زهره بهینه میباشد.