شناسایی و رتبه بندی ویژگیهای زمین گردشگری استان خراسان رضوی بااستفاده از مدل بومی

محققین همواره به دنبال ارزیابی ژئوسایت ها و ژئومورفوسایت ها برای پتانسیل یابی ژئوتوریسم یک منطقه، هستند. یکی از این روشها استفاده از مدلهای به روز است. در این مقاله، با استفاده از مدل بومی به عنوان یکی از مدلهای پتانسیل یابی ژئوسایتها، نسبت به رتبه بندی ژئوسایتهای استان خراسان رضوی اقدام شد. خراسان رضوی به عنوان بخشی از فلات ایران بر روی کمر بند چین خورده آلپ – هیمالیا قرار گرفته و فعالیت های آتشفشانی، رسوبگذاری و حرکات تکتونیکی کششی، فشاری و برشی موجب شکل گیری مناظری زیباشده که از ارزش گردشگری بسیاری برخوردار هستند. با توجه به اینکه شناسایی، ارزیابی و معرفی یک سایت زمین گردشگری برای جذب گردشگرن علاقمند، اهمیت بالایی دارد بنابراین با استفاده از مدل بومی شایان یگانه و همکاران (۱۳۹۵) به ارزیابی ژئوسایت های این استان و ارزش حفاظتی آنها اقدام شد. مطالعه با روش تحلیلی – تطبیقی صورت گرفت. داده ها با استفاده از روش های اسنادی و میدانی گردآوری شده، برای تجزیه و تحلیل و رتبه بندی آنها از نرم افزار GIS و SPSS استفاده شد. ژئوسایت های مورد بررسی، شامل مجموعه های آبی همچون غار، آبشار، چشمه، دره و رودخانه، ژئوسایت های معدنی و جلوه های حاصل از فرسایش بادی و مناظر کویری بودند، نتیجه این بررسی، ژئوسایت های متاثر از جریانات آبی را دارای بیشترین ارزش و ژئوسایت-های فرسایش بادی را برخوردار از کمترین ارزش معرفی نمود. در نهایت ژئوسایتهای هر مجموعه به طور جداگانه ارزیابی و امتیاز دهی شده، اولویت گردشگری هر یک تعیین گردید.